تسبیح طبیعت (برگرفته از تفسیر موضوعی آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی) صفحه 17

يكي از حقايق و معارف بلند قرآن اين است كه سراسر ذرات جهان خدا را سجده مي‌كنند و به حمد و تسبيح و تقديس او مشغولند. و اين حقيقت جز از قرآن، از هيچ مكتبي به اين گستـردگي شنيـده نشده است.

به عبارت روشن‌تر همه ذرات وجود، از دل اتم‌ها گرفته تا درون كهكشان‌ها و سحابي‌ها اين سه وظيفه بزرگ را انجام مي‌دهند:

(34) تسبيح طبيعت

. همه موجودات جهان خــدا را «سجــده» مي‌كنند.

. سراسر جهان‌هستي خدا را «تسبيح‌وتنزيه» مي‌كنند.

. تمام موجودات، خــدا را «تسبيح و تنزيه» مي‌كنند.

تو گويي سراسر جهان خضوع و فروتني، گوش و زبان، روح و احساس، درك و مسئوليت، نور و روشنايي و علم و دانش است.

سجده با حمد و تسبيح تفاوت روشني دارد كه نياز به بيــان نــدارد، زيرا سجده، خضوع و ابراز كوچكي است

تسبيح طبيعت (35)

درحالي كه حمد و تسبيح، بيان كمال و جمال خدا و پيراستن او از نقـص و عيب است.