- پیش گفتار 1
- خلیل خداوند 4
- اشاره 4
- گشایش دل 5
- نگران امت 6
- گشایش و تنگی سینه 7
- چارچوب های نادرست 9
- تنگ نظری و تنگنایی 9
- بهترین قلب ها 11
- چهارچوب خدایی 13
- لبریز از علم 14
- گونه های مردم 14
- 1_ بزرگ منشی 16
- نشانه های شرح صدر 16
- تحمل دشمنان و گناهکاران 17
- دیدی وسیع و همه جانبه 18
- جذب و دفع 19
- تحمل اهل فحشا 22
- قاطر چموش 24
- حبابه والبیه 25
- تحمل آزار همسر 28
- 4_ شکیبایی در برابر مصیبت ها 31
- 5_ دست های دهنده 32
- سخت گیری 34
- 6_ عفو و گذشت 36
- عظمت پیامبر 38
- اشاره 38
- درخواست حضرت موسی علیه السلام 38
- شرح صدر به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام 39
- عشق ویرانگر 40
- داستان بلقیس 41
- گشاده دلی در ولایت اهل بیت علیهم السلام 41
- امید در ناامیدی 43
- موسی کلیم الله شد 44
- ایمان سحره فرعون 45
- مسلمان شدن ملکه سبا 46
- ولایت؛ حافظ نبوت 47
- تحمل کوچک ها 48
- شرح صدر نواب اربعه 50
- داوود رقّی و پسر عموی ناصبی 50
- تنگ نظری دشمنان اهل بیت علیهم السلام 52
- بی اعتنایی به حرف مردم 52
- تحمل بزرگان 55
- رفتار امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر دشنام دیگران 58
- فتنه جمل 59
- کف های روی آب 60
- تحمل امیرالمؤمنین علیه السلام 60
- امامزادگان 61
- عفو بزرگ 62
- روز مهربانی 63
- تصدیق گمان خوب 64
- همان کاری که حضرت یوسف با برادران کرد! 65
- تألیف قلوب 66
- انفاق آبرو 67
- دغدغه انسان های کوچک 67
- رها کن تا رهایت کنند 68
- صلوات هفتاد هزار فرشته 70
- اشاره 70
- منشأ خوبی ها 70
- بزرگان جامعه 72
- وسعت نظر 73
- قیام عالم گیر 74
- ظهور رحمت برای عالمیان 75
- شرح صدر و سخاوت 75
- سخاوت شگفت انگیز 76
- انفاق خانه ای پر از طلا 77
- دین فروشی 78
- اندازه های خدایی 79
- فنای در اهل بیت علیهم السلام 80
- تسلیم محض 81
- امر به سکوت 82
- وقف های امیرالمؤمنین علیه السلام 83
- انفاق هایی که خداوند پذیرفت 84
- توسعه بر خانواده 86
- بخل و خساست نفس 87
- مسیر آسان 87
- زیرکی ابو دحداح 89
- درخت سمره ٔ بن جندب 91
- قاعده لا ضرر 92
- راه کربلا 93
- اشاره 94
- نور صلوات 94
- حقیقت شرح صدر 95
- نور آسمان ها و زمین 97
- نور وجود 98
- چشم پوشی 103
- پیوند دعا و شرح صدر 104
- نعمت جهل 104
- همه چیز به دست اوست 106
- توجه به مفاهیم دعاها 107
- دعا و نورانیت دل 109
- قلبی گسترده تر از آسمان ها 110
- شیخ عبدالکریم حامد 111
- بازگرداندن عذاب حتمی 112
- جوشش رحمت الهی 114
- ما ز بالاییم و بالا می رویم! 114
- همه چیز برای انسان و انسان برای خدا 115
- زیباترین آفرینش 116
- همنشینی با خدا 117
- سرچشمه زلال معارف 119
- عاقبت به خیری 121
- اشاره 121
- انس با قرآن 122
- کوچک شدن مشکلات 122
- تأمل در آیات قرآن 124
- غرق در آیات الهی 126
- انوار الهی 126
- فهم اسرار و شرح صدر 127
- کلامی از جنس نور 129
- تهدیدها سست می شود! 130
- انتهای دشواری ها 133
- سوز و ساز 134
- رهایی از خصومت ها 135
- اِعمال حیله و افزایش بلاها 137
- بهترین چاره 138
- مجالست با بزرگان 139
- نگاهی به مصیبت دیگران 140
- پیکر توجه به خود 141
- تواضع و محبوبیت 141
- بیرون آمدن از پوسته خودیت 143
- سفر از خود 144
- در پی بزرگان 144
- چکیده همه موعظه ها 145
و پر کرده است. در دعای روزهای ماه رجب، در وصف چهارده معصوم علیهم السلام می خوانیم:
فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَ أَرْضَکَ حَتَّی ظَهَرَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ؛(1) آسمان و زمین خود را از آنان پر کرده ای؛ برای آن که آشکار شود که خدایی جز تو نیست.
چهارده معصوم عالم را پر کرده اند. سعه وجودی دارند. بسیار بزرگ هستند.
چهارچوب خدایی
بهترین ظرف های وجود، با وسعت ترین آن هاست. با بزرگان بنشین، بزرگ می شوی. با کوچک ها ننشین که کوچک می شوی. اندازه ها را به هم بزن.
ما برای خودمان یک چهارچوبی درست کرده ایم. می گوییم هر چه هست همین است. با این چهارچوب هم همه را می سنجیم. اگر چهارچوب خدایی باشد، خوب است. چهارچوب، باید چهارچوب اهل بیت و پیغمبر باشد. بیاییم از دید پیغمبر خدا نگاه کنیم.
اگر عینک سبز زدیم، همه را سبز می بینیم. اگر عینک بنفش زدیم، همه را بنفش می بینیم. باید بی رنگ شوی. از این رنگ ها بیرون بیایی و هر چیزی را به شکل خودش و به رنگ خودش ببینی. می گویی چرا همه سیاه هستند؟ عینک تو سیاه است. مشکل عینک توست. از این
1- 1. مصباح المتهجد، ج 2، ص 804؛ بحار الانوار، ج 95، ص 392؛ مفاتیح الجنان، ص 260، اعمال مشترک ماه رجب.