- پیش گفتار 1
- خلیل خداوند 4
- اشاره 4
- گشایش دل 5
- نگران امت 6
- گشایش و تنگی سینه 7
- تنگ نظری و تنگنایی 9
- چارچوب های نادرست 9
- بهترین قلب ها 11
- چهارچوب خدایی 13
- لبریز از علم 14
- گونه های مردم 14
- 1_ بزرگ منشی 16
- نشانه های شرح صدر 16
- تحمل دشمنان و گناهکاران 17
- دیدی وسیع و همه جانبه 18
- جذب و دفع 19
- تحمل اهل فحشا 22
- قاطر چموش 24
- حبابه والبیه 25
- تحمل آزار همسر 28
- 4_ شکیبایی در برابر مصیبت ها 31
- 5_ دست های دهنده 32
- سخت گیری 34
- 6_ عفو و گذشت 36
- اشاره 38
- عظمت پیامبر 38
- درخواست حضرت موسی علیه السلام 38
- شرح صدر به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام 39
- عشق ویرانگر 40
- گشاده دلی در ولایت اهل بیت علیهم السلام 41
- داستان بلقیس 41
- امید در ناامیدی 43
- موسی کلیم الله شد 44
- ایمان سحره فرعون 45
- مسلمان شدن ملکه سبا 46
- ولایت؛ حافظ نبوت 47
- تحمل کوچک ها 48
- شرح صدر نواب اربعه 50
- داوود رقّی و پسر عموی ناصبی 50
- بی اعتنایی به حرف مردم 52
- تنگ نظری دشمنان اهل بیت علیهم السلام 52
- تحمل بزرگان 55
- رفتار امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر دشنام دیگران 58
- فتنه جمل 59
- کف های روی آب 60
- تحمل امیرالمؤمنین علیه السلام 60
- امامزادگان 61
- عفو بزرگ 62
- روز مهربانی 63
- تصدیق گمان خوب 64
- همان کاری که حضرت یوسف با برادران کرد! 65
- تألیف قلوب 66
- دغدغه انسان های کوچک 67
- انفاق آبرو 67
- رها کن تا رهایت کنند 68
- منشأ خوبی ها 70
- صلوات هفتاد هزار فرشته 70
- اشاره 70
- بزرگان جامعه 72
- وسعت نظر 73
- قیام عالم گیر 74
- شرح صدر و سخاوت 75
- ظهور رحمت برای عالمیان 75
- سخاوت شگفت انگیز 76
- انفاق خانه ای پر از طلا 77
- دین فروشی 78
- اندازه های خدایی 79
- فنای در اهل بیت علیهم السلام 80
- تسلیم محض 81
- امر به سکوت 82
- وقف های امیرالمؤمنین علیه السلام 83
- انفاق هایی که خداوند پذیرفت 84
- توسعه بر خانواده 86
- بخل و خساست نفس 87
- مسیر آسان 87
- زیرکی ابو دحداح 89
- درخت سمره ٔ بن جندب 91
- قاعده لا ضرر 92
- راه کربلا 93
- اشاره 94
- نور صلوات 94
- حقیقت شرح صدر 95
- نور آسمان ها و زمین 97
- نور وجود 98
- چشم پوشی 103
- پیوند دعا و شرح صدر 104
- نعمت جهل 104
- همه چیز به دست اوست 106
- توجه به مفاهیم دعاها 107
- دعا و نورانیت دل 109
- قلبی گسترده تر از آسمان ها 110
- شیخ عبدالکریم حامد 111
- بازگرداندن عذاب حتمی 112
- جوشش رحمت الهی 114
- ما ز بالاییم و بالا می رویم! 114
- همه چیز برای انسان و انسان برای خدا 115
- زیباترین آفرینش 116
- همنشینی با خدا 117
- سرچشمه زلال معارف 119
- عاقبت به خیری 121
- اشاره 121
- کوچک شدن مشکلات 122
- انس با قرآن 122
- تأمل در آیات قرآن 124
- غرق در آیات الهی 126
- انوار الهی 126
- فهم اسرار و شرح صدر 127
- کلامی از جنس نور 129
- تهدیدها سست می شود! 130
- انتهای دشواری ها 133
- سوز و ساز 134
- رهایی از خصومت ها 135
- اِعمال حیله و افزایش بلاها 137
- بهترین چاره 138
- مجالست با بزرگان 139
- نگاهی به مصیبت دیگران 140
- تواضع و محبوبیت 141
- پیکر توجه به خود 141
- بیرون آمدن از پوسته خودیت 143
- سفر از خود 144
- در پی بزرگان 144
- چکیده همه موعظه ها 145
صف آرایی در برابر نظر امام علیه السلام
چرا با امام حسن علیه السلام درگیر شدند؟ حتّی خوب ها. بعضی از آدم های خیلی خوب با امام حسن علیه السلام درگیر شدند که چرا صلح کردی؟ گفتند: شما مؤمنین را خوار کردید.
حضرت امیر علیه السلام یک نفر را به نمایندگی نزد معاویه فرستادند. بعضی از بزرگان و اصحاب خاص حضرت امیر با آن حضرت درگیر شدند که شما چرا فلانی را فرستاده اید؟
اگر در روایات بگردید، از این نمونه ها پیدا می شود. افرادی بودند که هنوز دین خود را فدای امام نکرده بودند، یعنی یک چهارچوب هایی برای خود داشتند. اگر نظر آن ها با امام مخالف بود، مخالفت می کردند.
امر به سکوت
امام باقر علیه السلام می فرماید: اگر من جای ابوذر بودم، علیه عثمان و خلفا قیام نمی کردم. فرمودند:
اَمّا أَبوذَر الغَفاری أَمَرَهُ أَمی_رُالمؤمنینَ علیه السلام بِالسُّکُوتِ وَ لَمْ یَکُنْ تَأخُذُهُ فِی اللهِ لَوْمَهُ لائِمٍ فَأَّبَی إِلَّا أَنْ یَتَکَلَّمَ؛(1) اما ابوذر؛ امیرالمؤمنین علیه السلام او را امر به سکوت کردند و این که از ملامت ملامت کنندگان در راه خدا باکی نداشته باشد، اما او از سکوت کردن ابا ورزید و سخن گفت.
حضرت امیر علیه السلام امر به سکوت کرده بود. به سلمان فرمود: ساکت
1- 1. الاختصاص، ص 10؛ بحارالانوار، ج 22، ص 440؛ رجال الکشی، ص 11.