- اَلاِْهْداءِ 1
- متناجازهنامه حضرت آيةاللّه سبحاني 2
- متن تأييديه حضرت آيةاللّه العظمي جعفر سبحاني 3
- متن تأييديه حضرت آيتاللّه محمد يزدي 4
- مقدمه 6
- پيشگفتار 9
- استمداد از ارواح اولياي خدا 12
- استمداد از ارواح اولياي خدا 12
- تفسير آيات 14
- صورت نخست 15
- صورت دوم 16
- صورت سوم 25
- صورت چهارم و پنجم 31
- صورت چهارم و پنجم 31
- 1. تجرّد و بقاي روح پس از مرگ 32
- 2. قرآن و امكان ارتباط با ارواح 39
- 3. واقعيت انسان، همان روح اوست 47
- 4. مسلمانان و درخواست حاجت از ارواح مقدسه 56
- آيـات موضوع 61
- شفاهت خواهي از ارواح مقدسه 61
- تفسير آيات 63
- دلايل جـايـز بودن درخـواست شفـاعت از اولياي خدا 65
- دلايل جـايـز بودن درخـواست شفـاعت از اولياي خدا 65
- الف: درخــواست شفاعت شرك است 68
- ب: شرك مشركان به خاطر طلب شفاعت از بتها بود 71
- ج: درخواست حاجت از غير خــدا حـرام است 72
- د: شفاعت، حق مختص خدا است 74
- و: خداوند مردگان را غيرقابل تفهيم اعلام ميكند 76
- ه: درخواست شفاعت از مرده لغو است 76
- توسّل به پيامبران و صالحان 79
- آيــات موضوع 79
- تفسير آيات 81
- دليل اول 83
- پاسخ 83
- دليـل دوم 89
- آيات موضوع 90
- سوگند دادن به حق اولياء 90
- تفسير آيات 92
- دليل نخست 97
- دليل دوم 100
- اعتراض نخست 103
- پاسخ 104
- پاسخ 106
- اعتراض دوم 106
- سوگند ياد كردن به غير خدا 113
- آيات موضوع 113
- تفسير آيات 115
- دليل اول 116
- دلايل ما بر جواز قسم به غير خدا 116
- دليل دوم 120
- دلايل وهابيان براي تحريم سوگند به غير خدا 131
- حديث نخست 135
- تـوضيـح مفـاد روايـت 136
- توجيه نخست 136
- تـوضيـح مفـاد روايـت 136
- توجيه دوم 138
- توجيه سوم 139
- حديث دوم 140
- پاسخ 140
- تحليل دوم 141
- نظر پيشوايان شيعه در مسأله 144
- حكم شرعي احضار ارواح از نظر آيات عظام سيستـاني و مكارم شيرازي (1) 148
2. عمر در نزد پيامبر به پدر خود (خطاب) سوگند مي‌خورد، پيامبر او را از چنين سوگند بازداشت و گفت سوگند به غير خدا مايه شرك است.
3. اجتهاد فرزند عمر كه سخن پيامبر را (مَنْ حَلَفَ بِغَيْرِ اللّه‌ِ فَقَدْ أشْرَكَ) كه در مــورد ســوگنــد به مشــرك (خطاب) وارد شده و در آن مورد گفته بود، گسترش داده و حتي سوگند به مقدسات مانند كعبه را نيز در كــلام پيــامبر داخل دانسته است.
در اين مورد راه جمع ميان اين روايت و روايات گذشته كه پيامبر و ديگران بدون دغدغه بر غير خدا سوگند مي‌خوردند اين
سوگند ياد كردن به غير خدا (277)
است كه كلام پيامبر «هركس به غير خدا سوگند ياد كند شرك ورزيده است» محدود به موردي است كه «مَقْسَمٌ بِه» مشرك باشد نه مسلم و نه مقدس مانند قرآن و كعبه و پيامبر، و اجتهاد ابن‌عمر كه از كلام پيامبر معني وسيع فهميده است براي خود او حجت است نه براي ديگــران.
و علــت ايــن كه ســوگنــد بــر «پــدر مشــرك» يك نوع شـــرك است اين اســت كه يك چنيــن سـوگند، به ظــاهر تصديق راه و روش آن‌ها است.
اين يك تحليــل بــراي حــديــث و اســاس آن تخطئه اجتهــاد ابن عمــر است كــه از حــديثــي كه در مــورد سوگند به مشرك وارد شده است، معنــي وسيع فهميده حتي بر مقدسات نيز تطبيق نموده است.
(278) ارتباط با ارواح
در اين جا تحليل ديگري است كه از تحليل نخست، روشن‌تر و واضح‌تر است و اينك بيان آن: