‏‌ارتباط با ارواح (برگرفته از تفسیر موضوعی آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی) صفحه 76

شفاهت‌خواهي از ارواح مقدسه (153)

ه: درخواست شفاعت از مرده لغو است

پاسخ اين اعتراض از بحث‌هاي پيشين روشن گرديد و هرگز درخواست شفاعت از روح مجرد و آگاهي كه خدا او را با جمله «بِالْمُؤْمِنينَ رَؤوفٌ رَحِيمٌ» توصيف مي‌كند، لغو نيست، و در گذشته گفتيم كه علماي اسلام مفاد آيه «وَ لَوْ اَنَّهُمْ‌اِذْ ظَلَمُوآا...» را عام گرفته‌اند كه شامل هر دوحال مي‌باشد.

و: خداوند مردگان را غيرقابل تفهيم اعلام مي‌كند

آنــان در ايــن استــدلال به آيــه‌هاي زير استدلال مي‌كنند:

«وَ ما يَسْتَوِي الاَْعْمي وَ الْبَصيرُ. وَ لاَ الظُّلُماتُ وَ لاَ النُّورُ. وَ لاَالضِّلُّ وَ لاَ الْحَــرُورُ. وَ ما يَسْتَـوِي الاَْحْيـاءُ وَ لاَالاَْمْـواتُ

(154) ارتباط با ارواح

اِنَ‌اللّهَ‌يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما اَنْتَ بِمُسمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ. اِنْ اَنْتَ اِلاّ نَذيرٌ»(1)

«كور و بينا، تاريكي و روشنايي، سايه و آفتاب، مردگان و زندگان يكسان نيستند. خداوند هر كسي را بخواهد شنوا مي‌كند و تــو نمي‌تــواني مردگان قبور را شنوا گرداني (هدايت كني)، تو بيــم رســاني بيــش نيستــي».

«اِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتي وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ اِذا وَلَّوْا مُدْبِرينَ. وَ ما اَنْتَ بِهادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ اِنْ تُسْمِعُ اِلاّ