‏‌ارتباط با ارواح (برگرفته از تفسیر موضوعی آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی) صفحه 89

«بگو زيبايي‌ها و روزي‌هاي پاكيزه را كه خدا براي بندگان خــود آفــريـده اســت، چــه كســي تحــريم كــرده است؟!».

با مراجعه به آيات قرآني و احاديث اسلامي و با در نظر گرفتن روش پيامبران آسماني روشن مي‌گردد كه هدف آنان بيان حرام‌ها و ممنوع‌ها است و اگر آن چه را كه بشر به سائقه فطرت به سوي آن كشيده مي‌شود، حرام باشد، به بيان آن مبادرت مي‌ورزند، نه اين كه آنان پيوسته حلال‌ها را از سير و پياز يك به

توسّل به پيامبران و صالحان (181)

يك بيان نمايند.

دليـل دوم

«اَلا لِلّهِ الدّينُ الْخالِصُ وَ الَّذينَ اتَّخَذوُا مِنْ دوُنِهِ اَوْلِياءَ ما نَعْبُدُهُمْ اِلاّ لِيُقَرِّبُونا اِلَي اللّهِ زُلْفي اِنَّ اللّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ في ما هُمْ فيهِ يَخْتَلِفُونَ اِنَّ اللّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ كاذِبٌ كَفّـارٌ»(1)

«اطاعت خالص مخصوص خداست و آنان كه جز خدا براي خود اوليايي اتخاذ نموده‌اند (و مي‌گويند) ما آن‌ها را عبادت نمي‌كنيم مگر آن كه ما را به سوي خدانزديك سازند، خداوند در

(182) ارتباط با ارواح