تاکتیکهای جنگی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم صفحه 27

را که من بر او ولایت دارم علی نیز همان ولایت را بر او دارد در این جمله رسول خدا صلی الله علیه و آله به نحو اطلاق و ارسال تمام شؤ وناتی که واجد آن از طرف خداوند متعال بود به حضرت علی - علیه السلام - منتقل کرد.از هم این شؤ ونات این بود که حضرت علی نیز از طریق وحی و الهام علوم خود را از خداوند فرا می گرفت و در گفتار و کردار معصوم بود، قرآن کریم عصمت حضرت را به این آیه تاءیید می کند: و ما ینطق عن الهوی-ان هو الا وحی یوحی-علمه شدید القوی [312] بر اساس مفاد این آیه، جمیع علوم و اطلاعات رسول خدا صلی الله علیه و آله از ناحیه خداوند به او تعلیم داده می شود و مقام عصمت نیز با تمام شؤ وناتش به حضرت علی منتقل می شود.در حدیث منزلت که متفق و مورد قبول بین عامه و خاصه است، رسول خدا صلی الله علیه و آله فقط مساءله نبوت را از حضرت علی استثنا نمود، اگر خاتمیت نبوت رسول خدا صلی الله علیه و آله نبود به اطلاق کلام حضرت می توانستیم چنین ادعا کنیم که حضرت علی - علیه السلام - در تمام شؤ ونات حتی مساءله نبوت تالی تلو پیامبر است لکن چون رسول خدا صلی الله علیه و آله در این حدیث شریف فقط مساءله نبوت را از حضرت استثنا نمود و فرمود: الا انه لا نبی بعدی چنین استفاده می شود که حضرت در غیر از مساءله نبوت در سایر مسائل هم شاءن رسول خدا صلی

الله علیه و آله می باشد.2 - مسؤ له نصب حضرت علی - علیه السلام - انتصاب از جانب پروردگار متعال بوده است. زیرا حضرت تصریح نمودند که: مساءله خلافت علی تنها خواسته من نیست بلکه خواسته پروردگار نیز می باشد و من براساس وحی خداوند متعال ماءمورم که خلافت حضرت را به شما ابلاغ نمایم. الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا نزول این آیه وظیفه پیامبر را در مورد اتمام حجت بر مردم را بیان کرده است، و نشان می دهد که ولایت حضرت متمم و مکمل دین است.3 - اساس ولایت بر محبت است، اگر محبت و گرایش قلبی نباشد پذیرش ولایت از حضرت امکان پذیر نیست، بر همین اساس حضرت دعا کرده و فرموده: اللهم وال من والاه؛پروردگارا! هرکس علی را دوست دارد او را دوست بدار.اساس کینه توزی و عداوت نیز بر این است که انسان حق را نفهمد و زیر بار آن نرود، بر همین اساس حضرت آنان را نفرین کرده و فرمود: و عاد من عاداه؛هرکس علی را دشمن می دارد او را دشمن بدار.خوارزمی [313] گفته است که: عده ای از صحابه حدیث غدیر - بدون شعر حسان بن ثابت - را نقل نموده اند، اسامی آنان بدین شرح است:1 - علی بن ابیطالب - علیه السلام -2 - عمربن الخطاب3 - براءبن عازب4 - سعدبن ابی وقاص5 - طلحه بن عبیدالله6 - حسین بن علی (علیه السلام)7 - عبدالله بن مسعود8 - عماربن یاسر9- عمار بن یاسر10 - ابو ایوب انصاری11 - ابن عمر12 - عمران بن حصین13 -

بریده بن الحصین14 - ابوهریره15 - جابربن عبدالله16 - ابورافع مولی رسول الله17 - حبشی بن جناده18 - زیدبن شراحیل19 - جریربن عبدالله20 - انس21 - حذیفه بن اسید انصاری22 - زید بن ارقم23 - عبدالرحمن بن یعمر24 - عمرو بن الحمق25 - عمربن شرحبیل26 - ناجیه بن عمر27 - جابربن سمره28 - مالک بن الحویرث29 - ابوذؤ یب الشاعر30 - عبدالله بن ربیعه

پاورقی

[1] خانه عبدالمطلب (محل اخذ پیمان) در نزدیکی جمره عقبه قرار گرفته است از جمره عقبه که به طرف مکه رهسپار می شوید سمت راسه دره ای است از دهانه دره که وارد می شوید پشت کوه جمرات محلی است که کوههای آن را حاطه کرده است و لذا محل عقبه در نهایت اختفاء بود و دشمن به سادگی نمی توانست از مخفیگاه حضرت اطلاع پیدا کند در این پیمان حضرت نکات ایمنی را بسیار خوب رعایت نموده و محل پیمان از جهت امنینتی بهترین مکانی بود که انتخاب شده بود.
[2] ابن ابی رافع، یکی از سران قبیله قریش محسوب می شد.
[3] تاریخ طبیر، ج 2، ص 245.
[4] یهودیانی که با آنان در یثرب زندگی می کردند، زمینهای آنها را به زور از آنان گرفته بودند هرگاه اخلاقی میان آنها پیش می آمد یهودیان آنها را می ترسانیدند، و می گفتند: در آخر الزمان پیامبری در مکه مبعوث می شود و ما به او ایمان می آوریم و از او پیروی می کنیم و به کمک او با شما جنگ می کنیم و شما را همانند قوم عاد و ارم از بین می بریم.
[5] به نقل از تاریخ طبری، ج 2،
ص 242.
[6] تفسیر قمی، ج 1، ص 273: فقالوا: و ما لنا علی ذالک؟ قال: الجنه فی الاخره و تملکون العرب و تدین لکم العجم.