گیاه‌شناسی از دیدگاه قرآن کریم صفحه 13

-26

ريشه ، ميوه و شكوفه و قد و قامت و شكل و شمايل درخت نيست كه به انسان درس توحيد و خداشناسي مي‌دهد ، بلكه انسان انديشمند در وراي اين ظواهر ، قدرتي عظيم‌تر و نيرويي فوق‌العاده‌تر را مشاهده مي‌كند ؛ همان نيروي حياتي كه از سوي خداوند در بذر و نهال درخت دميده شده و قرار مي‌گيرد و آن را تبديل به مخلوقي زيبا و شگفت‌انگيز مي‌نمايد .

4 ـ استفاده از درخت براي تمثيل در قرآن

خداوند عزيز در آيات متعددي از قرآن كريم ، براي تفهيم بعضي از حقايق معنوي و ماوراي طبيعي به مخاطبان خود ، از تمثيل بهره جسته و براي اين امر از گروهي از آفريده‌هاي قدرت خويش استفاده كرده كه از جمله آنها مي‌توان به «درخت» اشاره

-27

نمود . به عنوان مثال در آيه 24 سوره مباركه ابراهيم آمده است : «أَ لَمْ‌تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ‌اللّهُ مَثَلاًكَلِمَةً‌طَيِّبَةً‌كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ‌أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِيالسَّماءِ ...».

در اين آيه شريفه ، خداوند عزيز كلمه طيبه را به درختي تنومند و پربرگ و بار تشبيه فرموده كه داراي ريشه‌اي محكم و استوار مي‌باشد و شاخه‌هاي انبوه و فراوانش پهنه آسمان را فراگرفته كه چون فصل باردهي آن فرامي‌رسد ، ميوه‌هاي بسيارش توجه هر بيننده‌اي را به خود جلب كرده و به شگفتي مي‌آورد .

در اين كه مقصود از كلمه طيبه چيست ؟ در ميان مفسّران اختلاف نظرهاي فراواني وجود دارد . ولي علامه طباطبايي معتقد است : «مراد از كلمه طيبه ، عبارت

-28