گیاه‌شناسی از دیدگاه قرآن کریم صفحه 63

در قرآن آمده كه حضرت موسي با خانواده در صحراي سينا سفر مي‌كرد كه از دور درختـي ديـد كه گويـا در حـال سوختـن بود. با نزديك شدن به اين درخت آتشي نديـد و در عـوض ندايـي شنيـد كه گفـت «مـن خـداي يكتـا، پروردگـار جهانيانم» .

الشجرة (درخت)

رسول خدا حضرت محمد صلي‌الله‌عليه‌و‌آله همراه اصحابش از مدينه عازم مكه شد اما در حُديبيّه توقف كرد و از اصحابش خواست كه به او بپيوندند و با او بيعت كنند (بيعة‌الرضوان). اصحابش دعوت او را به خوبي اجابت كردند. اين واقعه در آيه ذيل در 18 / فتح آمده است:

لَقَدْ رَضِيَ اللّهُ عَنِ الْمُؤْمِنينَ اِذْ يُبايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما في

-128

قُلُوبِهِمْ فَاَنْزَلَ السَّكينَةَ عَلَيْهِمْ وَ اَثابَهُمْ فَتْحا قَريبا

خدا از مؤمنان آن هنگام كه در زير درخت با تو بيعت كردند، خشنود گشت و دانست كه در دل‌شان چه مي‌گذرد. پس آرامش بر آن‌ها نازل كرد و به فتحي نزديك پــاداششــــــان داد.

درختان آتش زا

براي تهيه آتش در قديم دو سنگ يا چوب سخت را به هم مي‌زدند يا به هم مي‌ماليدنـد. رسـم كهـن اعـراب اين بـود كـه دو چـوب تراشيـده را بـه هـم بمالنـد كه يكــي از عِفــار و ديگــري را مَــرَخ مي‌ناميدنـــد.

اشــاره بــه آتــش در درخــــت در ايــــن آيــــات قــرآنــي آمـــده اســــت .