ارتباط با آل محمد علیهم السلام صفحه 42

ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا

صاحب کتاب کامل الزیارات از امام صادق (علیه السلام) نقل نموده که می فرماید: کسی که قبر امام حسین(علیه السلام) را در روز عاشورا زیارت کند و عارف به حق او باشد [یعنی او را امام و حجت خدا و واجب الإطاعه بداند] مانند کسی خواهد بود که خدای متعال را در عرش او زیارت کرده باشد. (1)

و در روایت دیگری فرمود: «وجبت له الجنه» یعنی بهشت برای او واجب می شود. (2)

و در روایت دیگری فرمود: «له من الثواب ثواب مأه الف شهید مثل شهداء بدر» (3) یعنی پاداش او

مانند پاداش یکصد هزار شهید از شهدای بدر است.

ثواب زیارت امام حسین(علیه السلام) روز عرفه

امام صادق(علیه السلام) فرمود: کسی که روز عرفه [قبر] امام حسین(علیه السلام) را زیارت کند و عارف به حق او باشد خداوند برای او هزار حج مقبول و هزار عمره مقبوله را می نویسد. (4)

رفاعه گوید: خدمت امام صادق (علیه السلام) رسیدم و آن حضرت به من فرمود : ای رفاعه! امسال حج نرفتی؟ عرض کردم: مالی نداشتم که به حج بروم و لکن روز عرفه کنار قبر امام حسین (علیه-السلام) بودم. امام (علیه السلام) فرمود :

ای رفاعه تو کمتر از کسانی نبوده ای که در منا بوده اند، و اگر من نمی ترسیدم که مردم حج را رها کنند، برای تو حدیثی می گفتم که هرگز زیارت امام حسین(علیه السلام) را ترک نکنی. سپس فرمود: پدرم به من خبر داد و فرمود : کسی که به طرف قبر امام حسین(علیه السلام) حرکت کند و عارف به حق او باشد و اهل کبر و تکبّر نباشد یکهزار ملک در طرف راست او حرکت می کنند ، و یکهزار ملک در طرف چپ او و خداوند برای او هزار حج و هزار عمره- با پیامبر و یا وصیّ پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم)- می نویسد. (5)

1- - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام- یَوْمَ عَاشُورَاءَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ تَعَالَی فِی عَرْشِهِ. تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان) ؛ ج 6 ؛ ص51

2- همان، ص52.

3- همان.

4- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَهَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّهٍ مَقْبُولَهٍ وَ أَلْفَ عُمْرَهٍ مَبْرُورَهٍ.. (وسائل الشیعه آل البیت، ج14/463. )

5- عَنْ رِفَاعَهَ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ یَا رِفَاعَهُ- مَا حَجَجْتَ الْعَامَ قُلْتُ مَا کَانَ عِنْدِی مَا أَحُجُّ بِهِ وَ لَکِنِّی عَرَّفْتُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لِی یَا رِفَاعَهُ مَا قَصَرْتَ عَمَّا کَانَ فِیهِ أَهْلُ مِنًی- لَوْ لَا أَنِّی أَکْرَهُ أَنْ یَدَعَ النَّاسُ الْحَجَّ لَحَدَّثْتُکَ بِحَدِیثٍ لَا تَدَعُ زِیَارَهَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَبَداً ثُمَّ قَالَ أَخْبَرَنِی أَبِی أَنَ مَنْ خَرَجَ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام- عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَکْبِرٍ صَحِبَهُ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَمِینِهِ وَ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَسَارِهِ وَ کُتِبَ لَهُ أَلْفُ حَجَّهٍ وَ أَلْفُ عُمْرَهٍ مَعَ نَبِیٍّ أَوْ وَصِیِّ نَبِیٍّ. همان، 464.