از هجرت تا رحلت صفحه 16

بنابراین

این عمل ظاهرا با صلاحدید فقها و استدلال آن ها بوده است این سخن را باترجمه کلام مرحوم آیه الله حکیم در مستمسک عروه به پایان می برم : مانعی ندارد که شهادت بر ولایت را به قصد استحباب مطلق بگوییم ... بلکه این عمل در این روزگار از شعائر ایمان و رمز تشیع به شمار آمده از این جهت رجحان شرعی دارد و بلکه می شود گفت : واجب است اما نه به عنوان جزئیت (68) ناگفته نماند جمله حی علی خیر العمل و شهادت بر ولایت گاهی معمول و گاهی قدغن می شد، از زمان سلطان طغرل سلجوقی مدت پانصد و بیست سال قدغن بوده تا به دستور شاه اسماعیل صفوی هر دو رسمی گردید.

صلاح الدین ایوبی و خیانت او

در اینجا به مناسبت کلمه حی علی خیر العمل مناسب است یادی از اصلاح ایوبی و خیانت او نسبت به تشیع شود، خلفای فاطمی دویست و هفتاد و یک (271)سال یعنی از سال 296 تا سال 567 قمری سلطنت کردند، در عصر آنها تشیع در آفریقا چنان زیاد شد که یک نفر از اهالی فلسطین گفت : اگر ده تیر داشته باشم 9 عدد عدد آن را به طرف مغرب (مراکش ) می اندازم ، چون شیعیان فراوانی دارد و یک عدد آن را در فرنگ .

تشیع با حکومت آنها در مصر و شام و مغرب و غیره گسترش یافت . دانشگاه الازهر مصر توسط جوهرالصیقلی فرمانده لشکر خلیفه فاطمی ساخته شد، و با برنامه شیعی در آن تدریس می شد، و اولین کتابی که در آن خوانده شد کتاب الاقتصاد در فقه آل رسول بود، و پس

از آن کتاب دعائم الاسلام درباره حلال و حرام و قضایا و احکام اهل بیت تدریس شد. چنان که محمد عبدالنعم خفاجه در کتاب الازهر فی الف عام ، ج 1، ص 15 به بعد گفته است :

آخرین خلیفه فاطمی العاضدلدین الله که در قاهره حکومت داشت با اروپا می جنگید، او از نورالدین محمودبن زنگی حاکم شام کمک خواست نورالدین لشکر بزرگی را به فرمانهدی شیرکوه به کمک العاضد شیرکوه پس از پیروز شدن وزیر العاضد شد، و پس از دو ماه از دنیا رفت و وزارت به پسر او صلاح الدین رسید(69) صلاح الدین به جای تشکر از خلیفه فاطمی مشغول نقشه علیه او گردید و سلطنت را از دست او ربود و همه اموال او را مصادره نمود؛ تا جایی که اسب سواری او را نیز گرفت . و پس از چندی او را زندانی نمود و اقوام خویش را از شام به مصر آورد و خانه های درباریان فاطمی و املاک آنها را به اقوام خویش داد.

صلاح الدین قاضیان شیعه را عزل کرد وبه جای آنان قاضیان شافعی را منصوب نمود، حی علی خیرالعمل را از اذان برداشت و مردم را به مذهب مالکی و شافعی دعوت کرد؛ لذا مذهب تشیع مخفی شد تا آن که در مصر فراموش گردید. او مردم را وادار به عقیده تسنن واشاعره می کرد، هرکس مخالفت می نمود، او را می کشت ، صلاح الدین دستور داد: گواهی کسی باید قبول شود که معتقد به مذاهب اربعه باشد، و نیز فقط کسی حق سخنرانی و تدریس دارد که از یکی از آن مذاهب را تقلید

نماید. خفاجی ، می نویسد، ایوبیها، در مطلق آثار شیعه دخالت کرده و آن ها را نابود نمودند(70)

صلاح الدین باقی مانده اولاد علی علیه السلام را در مصر زندانی کرد، میان مردان و زنان آنها جدایی انداخت تا نسل علی علیه السلام منقرض گردد؛ روز عاشورا که بنی امیه و حجاع عید می گرفتند و تعطیل شده بود، مجددا عید قرار داد، او کتابخانه ای بزرگ از جمله کتابخانه فاطمیان را که گویند قریب دویست هزار جلد کتاب داشت از بین برد.