از هجرت تا رحلت صفحه 239

علیه و آله آمدند و صفوف خود را آماده کردند.

با نزول ملائکه و جمع شدن مسلمانان ، دشمن مرعوب شده پا به فرار گذاشتند و این در حالی بود که چکاچک اسلحه در آسمان شنیده می شد. مسلمانان به تعقیب دشمن پرداختند، جمله ثم انزل الله سکینه علی رسوله و علی المؤ منین وانزل جنودا لم تروها عذب الذین کفروا جای خود را گرفت . پس از فرار دشمن تمام اموال به صورت غنیمت به دست مسلمانان افتاد، خانواده هایشان نیز اسیر گردیدند.

یکی از اسیران که به دست مسلمانان افتاده بود، گفت : کو آن اسبان سیاه و سفید و رزمندگانی که سفید پوش بودند، ما به دست آنها کشته شدیم . شما در میان آنها مانند یک خال دیده می شدید. گفته شد: آنها ملائکه بودند. حضرت فرمود: غنائم را به محلی به نام جعرانه (657) در نزدیکی مکه بردند تا در وقت مناسبی تقسیم شود و خود به تعقیب دشمن پرداخت . علت شکست دشمن در آن معرکه نزول ملائکه و استقامت رسول خدا صلی الله علیه و آله بود و آن یکی از اگرهای بزرگ تاریخ است که خدا به یاری مسلمانان آمد(658).

در این جنگ از مسلمانان فقط چهارنفر شهید شدند: ایمن بن عمید پسر ام ایمن ، سراقه بن حارث ، رقیم بن ثابت ابوعامراشعری ، که در تعقیب دشمن در اوطاس شهید شد، و شرح آن خواهد آمد (659).

عزوه طائف

کفار که در حنین شکست خوردند، به دو گروه تقسیم گردیدند. گروهی به اوطاس گریختند، و قبیله ثقیف و پیروانش به طائف رفتند. رسول اکرم صلی الله علیه و آله ابوعامراشعری

را به جنگ اوطاس فرستاد، او در آن جنگ شهید گردید. بعد فرماندهی را ابوموسی اشعری به عهده گرفت و کفار را به طور کامل متلاشی کرد؛ ولی رسول خدا صلی الله علیه و آله در تعقیب دشمن به طائف رفت ، حدود هفده روز آنجا را محاصره کرد وچون حصار طائف غیر قابل نفوذ و کفار سخت مقاومت می کردند کاری از پیش نبرد و از محاصره دست برداشت و به جعرانه برای تقسیم غنائم برگشت . واقدی از شیوخ خود نقل کرده : رسول خداصلی الله علیه و آله در رابطه با شکستن حصار طائف با اصحاب مشورت فرمود، گفت : یا رسول الله ، صلاح آن است که منجنیق نصب کرده و از آن استفاده نمایید.

آن حضرت منجنیق و دو تا دبابه (660) در اختیار داشتند، اهل طائف تکه های آتش انداخته و دبابه ها را سوزاندند. حضرت دستور داد باغات انگور را قطع کرده و بسوزانند. سفیان بن عبدالله ثقفی از بالای حصار فریاد کشید: چرا درختان ما را قطع می کنید، اگر غالب شدید مال شما خواهد بود وگرنه به خدا و به رحم قسم می دهیم بگذارید بماند. حضرت فرمود برای خدا و برای قرابت دست برداشتیم .

در وقت محاصره طائف رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی بن ابیطالب علیه السلام ماءموریت داد که در این حوالی هر بتی را که پیدا کردید منهدم نمایید. حضرت با افراد خود با جمع کثیری از قبیله خثعم مواجه شد، مردی از آنان به میدان آمد و مبارز خواست ، کسی به جنگ نرفت ، علی علیه السلام خودش

به پا خواست ؛ ابوالعاص داماد رسول خدا صلی الله علیه و آله برخاست و گفت : یا امیر مابه جنگ او می رویم ، حضرت فرمود: نه ، ولی اگر من کشته شدم فرماندهی را تو عهده دار باش . آنگاه به میدان قدم نهاد وحریف را به خاک انداخت ، بعد هر بتی که یافتند منهدم کرده و به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله که همچنان طائف را در حصار داشت آمدند.