از هجرت تا رحلت صفحه 49

در کافی از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در ماه رمضان از مدینه به سوی مکه خارج شد، عده ای با او پیاده می رفتند، چون به کراع الغمیم رسید کاسه آبی خواست و آشامید و افطار کرد، مردم نیز افطار کردند، ولی جمعی همچنان روزه ماندند حضرت آنها را عصاه (گناهکاران ) نامید(179) و در روایت دیگری از امام باقر علیه السلام آمده که فرمود:

شمی رسول الله صلی الله علیه و آله قوما صاموا حین افطر و قصر عصاه و قال هم العصاه الی یوم القیامه (180).

گروهی را که روزه گرفتند زمانی که رسول خدا افطار کره و روزه خود را شکست ، گناهکار نامید و فرمود ایشان تا روز قیامت گناهکارند...

اهل سنت مسافر را در روزه گرفتنت و افطار کردن مخیر دانسته اند و این برخلاف نص صریح قرآن است ، مذهب اهل بیت علیهم السلام به تبع قرآن و جدشان ، حرمت روزه در سفر می باشد.

جنگ تاریخی بدر

در اعلام الوری فرموده : اهل تاریخ و مفسران گفته اند: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در بیست و شش جنگ شرکت کرد که آنها را غزوه گویند و سی و شش سریه به جنگ اعزام فرمود و در 9 جنگ شخصا جنگید و آنها عبارتند از: بدر، احد، خندق ، بنی قریظه ، بنی المصطلق ، خیبر، فتح مکه ، حنین و طائف ، این عدد در مناقب ابن شهر آشوب و مجمع البیان نیز نقل شده است (181) واقدی 27 غزوه و 47 سریه گفته است .

جریان جنگ تاریخی

بدر را که به پیروزی اسلام انجامید به طور فشرده خواهیم نوشت ؛ چرا که منظور عمده از این کتاب نقل جریانها و سننی است که برای پیاده شدن حکومت الهی اسلام به وقوع پیوست ، زیرا که اکثریت نزدیک به تمام اسلام توسط رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم عملی گردیده است .

مشرکان مکه با اهل مدینه پیوسته در حال حرب و نزاع بودند، از آن طرف کاروانهای قریش به طور مرتب از نزدیکهای مدینه به شام رفت و آمد داشتند، رسول خدا هرچند گاهی گروهی از رزمندگان اسلام را برای تعرض به کاروانها اعزام می فرمود.

در این میان خبر رسید که ابوسفیان با چهل نفر کاروانی مرکب از هزار شتر مال التجاره را از شام به مکه می برد، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم از مردم خواست که برای گرفتن کاروان از مدینه خارج شوند و فرمود: لعل الله ان ینفلکموها (182)