- پیش گفتار 1
- گفتار یکم: ماجرای هجوم به بیت فاطمه(علیهاالسّلام)به روایت ابن أبی شیبه 1
- ابن أبی شیبه کیست؟ 1
- در کتاب«المصنّف»چه می خوانیم؟ 2
- روش علمی بازخوانی حوادث تاریخی 5
- مقدمه 5
- گفتار دوم: بررسی هجوم به بیت فاطمه(علیهاالسّلام)به روایت ابن أب یشیبه 5
- نتیجه: 6
- عدم خروج حضرت علی علیه السلام از بیت فاطمه(علیهاالسّلام)در هجوم اوّل 6
- بررسی یکم:نکاتی درباره هجوم اول به خانه فاطمه(علیهاالسّلام) 6
- عدم بیعت حضرت علی(علیه السّلام)با ابوبکر در پایان حوادث هجوم اوّل. 8
- نکته دوم: 8
- پرهیز نظام حاکم از تشویش افکار عمومی،در مراحل آغازین هجوم اول 12
- نحوه مواجهه و شیوه پاسخگویی حضرت زهرا(علیهاالسّلام)به مهاجمین 13
- بررسی رفتار احترام آمیز از زاویه ای دیگر 15
- رفتار احترام آمیز تغییر چهره می دهد 17
- بررسی دوم:عبارت«فَانْصَرفُوا راشدینَ»به چه معناست؟ 18
- مقدمه یکم 18
- مقدمه دوم 19
- مقدمه سوم 20
- مقدمه چهارم 21
- شرح 22
- جمع بندی اول 22
- نتیجه گیری 23
- شاهدی بر صحّت نتیجه گیری 23
- جمع بندی دوم 24
- شرح 25
- رشد در چیست؟ 25
- نشانه دوم 26
- پیوست ها 28
- درباره ابن قُتَیبَه دینَوَری 28
- پیوست یکم 28
- دستیابی به شخصیّت مذهبی«ابن قُتَیبَه» 30
- اشاره 31
- کتاب«الإمامه و السیاسه»نوشته«ابن قُتَیبَه دینَوَرَی»است 31
- جمع بندی 31
- محور دوم) 33
- محور یکم) 33
- محور سوم) 33
- اشاره 34
- پاسخ به محور یکم) 34
- پاسخ به محور دوم) 34
- پاسخ گویی به محورهای چهارگانه 34
- پاسخ به محور سوم) 34
- پاسخ به محور چهارم) 35
- آیا کتاب«الإمامه و السیاسه»تألیف«ابن حَزَْم اندلسی،متوفّای456»است؟ 35
- درباره ابن أبی الحدید معتزلی 36
- نکته دوم 36
- نکته یکم 36
- اشاره 36
- پیوست دوم 36
- نکته سوم 37
- نکته پنجم 38
- نکته چهارم 38
و فاطمه گریان و فریادکشان بیرون آمد و مهاجمان را از اقدامشان بازداشت...
بررسی رفتار احترام آمیز از زاویه ای دیگر
دقّت در تأثیرپذیری ناظران هجوم،از شیوه پاسخگویی حضرت زهرا(علیهاالسّلام)به هواداران خلیفه،این احتمال را به شدت تقویت می نماید که:
رفتار مؤدبانه عمر بن خَطّاب در هنگام گفتگو با حضرت زهرا(علیه السّلام)در واقع،نوعی«صحنه سازی»جهت«عدم تشویق اذهان عمومی»بوده است.
هرچند-دردمندانه-باید گفت:تأثیرپذیری افکار عمومی شهروندان مدینه از فریاد دادخواهی حضرت زهرا«علیهاالسّلام»،به حمایت عملی آنان از آن حضرت(علیهاالسّلام)نینجامید؛امّا نظام خلافت،نمی توانست احتمال وقوع یک اعتراض فراگیر به«رفتارتوهین آمیزش در هنگام گفتگو با حضرت زهرا(علیهاالسّلام»را نادیده انگاشته و از همان لحظات آغازین اقدام به هجوم اول،با پرخاش گری وگستاخی،با یگانه دخت رسول خدا«صلّی الله علیه وآله»رفتار نماید.
شاید اگر عمر بن خَطّاب چنین سیاستی را در پیش نمی گرفت،**ناظران،به ترک صحنه اکتفا نکرده و عکس العملی فراتر از«بی طرفی»را از خود بروز می دادند؛ عکس العملی که به هیچ وجه به نفع نظام حاکم نبود.
از دیگر تدابیر سیاسی او جهت کنترل افکار عمومی شهروندان مدینه،انکار رحلت رسول خدا«صلّی الله علیه وآله»بود.(تاریخ طبری،ج2،ص442،چاپ:لیدن،1879م.)
جهت آشنایی بیشتر با اهداف و انگیزه های این انکار،به جلد یکم از کتاب«عبدالله بن سبا»(تألیف:علّامه سیّد مرتضی عسکری)صفحه98-104مراجعه فرمایید.