هجوم اول به روایت ابن ابی شیبه صفحه 31

نظر من این است که منظور«سَلَفی،متوفّای576»از[سخنش مبنی بر این که اختلاف حاکم نیشابوری با ابن قُتَیبه در خصوص]مذهب[بوده است]،ناصبی بودن[ابن قُتَیبَه]می باشد؛ زیرا«ابن قُتَیبَه»از اهل بیت انحراف دارد[؛ولی حاکم نیشابوری چنین انحرافی ندارد].

جمع بندی

روح ناصبی گری و انحراف«ابن قُتَیبَه»از اهل بیت«علیهم السّلام»مورد تأیید بزرگان اهل سنّت و شخصیّت های برجسته ای همچون«ذَهَبی»و«ابن حَجَرعَسقلانی»می باشد.

کتاب«الإمامه و السیاسه»نوشته«ابن قُتَیبَه دینَوَرَی»است

اشاره

این کتاب،بارها با نام مؤلّف آن،یعنی«ابن قُتَیبَه دینَوَرَی،متوفّای276»در مصر و سایر کشورها به چاپ رسیده است.

علاوه بر این،بسیاری از علمای اهل سنّت به تألیف این کتاب توسّط«ابن قُتَیبَه»و صحّت انتساب آن به وی،تصریح نموده اند.

برخی تصریحات اهل سنّت به صحّت انتساب کتاب«الامامه والسیاسه»به«ابن قُتَیبَه»بدین شرح می باشد:

1-«أبوبکر بن العربی»درکتاب«العواصم من القواصم»،صفحه248.
2-«نجم الدین عمر بن محمّد مکّی»مشهور به«ابن فهد»درکتاب«إتحاف الوری بأخبار اُم القری»،ذیل حوادث سال 93 قمری.
3-«قاضی ابوعبدالله تنوزی»معروف به«ابن شباط»درکتاب«الصله السمطیّه»،فصل دوم،باب34.