مقدمه
دنيا پـس از آن همه زيستـن در ظلمتكده جاهليت، بيـش تر نمي تواند انتظار بكشـد... و اينك زمـان، آبستـن حـادثه اي مهم و رخــدادي جاودانه است.شبي از ماه ربيع الاول است از عام الفيل كه ايـن حادثه به وقـوع مـي پيـونـدد. در آن شب تـاريخـي و جـاويـدان... چه مي گذرد؟ستـارگـان آسمـان، رقص كنـان گـردهـم آمـده اند.بلبلان، تـرانه خـوانان بـر فراز بطحا در آن سكـوت شب، آواز سـر مي دهند.خفاشان و شب پـره گان، آن دشمنان نـور و روشنايـي، فـراركنان از صحنه دور مـي شـونـد. ابليـس و ابليـس زادگـان، از آسمان رانـده مي شوند. نسيم بهشتي در آن نيمه شب و شيريـن بهار ربيع المولود، وزيـدن گـرفته است. نور آن جنيـن ـ كه هنـوز به دنيا نيامـده ـ سـراسـر اتـاق كـوچك آمنه را روشـن و منـور كـرده است.اندك انـدك... و با گذشت بيـش از نيمـي از شب 17 ربيع الاول، آن نور فروزان ديـوار را مي شكافد و به بيرون مـي تابد... و آن نـور خـدايـي تا كعبه و تا مسجـدالحرام مـي رسـد و فراتـر رفته مكه و اطراف آن را روشن مي سازد.خـدايا چه خبر است؟ ايـن چه نـوري است كه شعاعش زمان و مكان را درهـم مـي نـوردد و نه تنها كعبه و مسجـدالحـرام را كه بيشتـر و فراتر و گسترده تر روشـن مي سازد، شام را و يمـن را... فارس را و روم را، بلكه هـرچه شهر و ديـار در گستـره پهنـاور زميـن وجـود دارد، در مسير ايـن نور قرار گرفته و روشـن مي شود «والله متـم نوره ولو كره المشركون».اينجا است كه دعاي ابراهيـم خليل پـس از صـدها بلكه هزاران سال به استجابت مي رسد، آنگاه كه با اسماعيل خانه خدا را مـي سازند و دست ها را به دعا بلند مـي كننـد كه بارالها، در ميان ايـن مردم، رسـولـي برانگيزان كه آياتت را بر آنان تلاوت كند و كتاب و حكمت را به آنها بيامـوزد و آنان را تـربيت الهي كنـد «ربنـا وابعث فيهم رسـولا منهم يتلوا عليهم آياتك و يعلمهم الكتاب و الحكمه و يزكيهم...» و اينجـا است كه بشارت عيسـي تحقق مـي يابـد كه مـن رسول خدايـم و به تورات تصديق مي كنـم و به رسولي كه پـس از مـن ميآيد و نام ناميـش «احمد» است، شما را بشارت مـي دهـم «انـي رسول الله اليكم مصدقا لما بيـن يدي مـن التوراه و مبشرا برسول ياءتي من بعدي اسمه اءحمد».و امشب است كه تمام بت هاي كعبه سرنگون مي شـود و هرگاه فجر صادق از افق سر زند منادي از آسمان با صـداي بلند ندا دهد كه: «جاء الحق و زهق البـاطل ان البـاطل كـان زهـوقـا».امشب شبي است كه فروغ نـور محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ سراسر جهان را روشـن و منور مي سازد و هر سنگ و درخت و جمادي به وجد و سرور ميآيد و هرچه در آسمان ها و زمين است به شكرانه ايـن مولود گرامي سر به سجـده مي افكند و شيطان سرافكنـده و شكست مـي خـورد.امام صادق عليه السلام فرمود: «هنگامي كه رسول خدا زاده شد، شب بـود. در آن شب، مردي از اهل كتـاب (يهودي) نزد قـريـش آمـد كه در آن هنگام، هشام و وليـد و عتبه و شيبه گردهـم آمـده بـودنـد; از آنان پرسيد: آيا امشب از شما مولودي متولد شده؟گفتند: نه، مگر چه خبر است؟ گفت: امشب فرزندي از ميان قريـش به دنيا آمـده كه نامـش «احمـد» است و همانا هلاكت و نابـودي اهل كتاب به دست او خواهد بـود.» در روايتي از امام موسي بـن جعفر عليه السلام نقل شده كه اميرالمومنيـن عليه السلام در پاسخ به آن عالـم يهودي كه از معجزات پيامبر مي پرسيد، فرمود: نه تنها عيسي بـن مريم عليه السلام در گهواره سخن مي گفت كه محمد(ص) نيز هنگام ولادت، دست چپ بر زميـن گذاشت و دست راستش را به آسمان بلند كرد و با دو لبان مباركـش تـوحيـد را بـر زبان جاري ساخت. از سيماي درخشنده اش نـوري پـديـد آمـد كه اهل مكه در لابلاي آن تـوانستنـد كاخ هاي شام را ببينند...فرشتگان پيـوسته از آسمان به زمين فرود مـيآمدند و از زميـن به آسمان پرواز مي كردند و تسبيح و تقديـس خدا مـي نمـودند. ستارگان آسمان مضطرب شـده و به حـركت درآمـده بـودنـد... (بحار، ج15، ص260)
معجزات شب مولود
آيات زيادي در شب ميلاد پيامبر ـ صلـي الله عليه و آله ـ پديدار شـد كه هـر يك از ديگـري عجيب تـر بـود. كاخ انـوشيروان آن چنان لـرزيـد كه چهارده كنگـره از آن فـرو ريخت... دريـاچه ســــاوه خشكيـد... آتشكـده فارس كه هزار سـال روشـن بـود، به خـامـوشـي گرائيد... بت ها در سراسر جهان سرنگـون شـدنـد... شهاب هاي آسمان آن قـدر زياد و فراوان شـد كه قريـش وحشت كرده و پنداشتند پايان جهان فرا رسيده... در همان شب بـود كه موبد موبدان به خواب ديد شترانـي چمـوش در حالـي كه اسبان اصيل را مـي كشند، از نهر دجله گذشتند و چون تعبير خوابـش را از تعبيرگويان خواب پرسيد، به او گفتنـد: آينـده غم انگيزي در استقبـال شاهنشـاهـي خـواهـد بـود.اين است كه ساسان به دساتير خبر داد جاماسب به روز سـوم تيــر خبــر دادبــر بــابك برنــا پدر پير خبر داد بـودا به صنم خـانه كشمــير خبر دادمخـدوم سرائيــل بــه ساعير خبر داد وان كودك ناشسته لب از شير خبـر دادربيــون گفتــند، نيوشــيدند احبـار از شق و سطيح اين سخنان پــرس زمانيتــا بر تو بيان سازند، اسرار نهاني گــر خــواب انـوشروان، تعبير ندانياز كــنگره كــاخــش، تعبــير تواني بر عبـد مسيح ايـن سخنـان گر برسانيآرد به مــداين درت از شــام، نشاني بـر آيت ميـلاد نبــي، سيــد مخــتارفخــر دو جهــان خـواجه فرخ رخ اسعد مــولاي زمــان، مهــتر صاحبـدل امجدآن سيــد مســعود و خــداوند مــويد پيــغمبر محــمود، ابــوالقاسم احمدوصفش نتوان گـفت بــه هفـتاد مجــلد اين بس كه خدا گويد مــا كــان محمدبـر منزلت و قـدرش، يزدان كند اقرار و بـدينسان، سـرور زنـدگـي سراسر مكه را فرا گرفت.ابرهاي بهاري پربار شـد و زميـن تفتيده مكه را سيراب كرد. نعمت از آسمان سرازير شـد... قحطـي رخت از ميان بربست... همه جا سبز و خرم گشت...شكـوفه ها باز شدند... گلها عطرآگيـن گشتند و عطر پراني كردند و درختان مالامال از ميوه.آري... در آن بهاران ماه، با اوليـن فـروغ فجـر صادق و نخستيـن شعاع نـور آفتاب جهانتاب و با آغازيـن سرود بلبل و تـرانه هزار نـور خدا، در زميـن متـولد شد او از مادر جدا شد تا به تنهايـي بشيـري بـراي عالميان و نذيـري بـراي جهانيان باشـد... آمـد تا قلب ها و خـردها را فروغ بخشـد... آمـد تا جاهليت و بـي سـوادي و فلاكت و شـر و بـدي را از ميـان بـردارد...آمد تا براي هميشه بتان را سرنگـون سازد... آمد تا بردگي را از انسان هاي آزاده بـرگيرد... آمـد تا ظالمان و ستـم پيشگان را به هلاكت رسـانـد و مظلـومان و محـرومـان را حكـومت و تـوان بخشـد.
رفتار پيامبر در كودكي
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در كـودكي رفتار و كردارش با كودكان ديگـر بسيار تفاوت داشت، زيـرا او يك كـودك معمـولـي نبود. هـم چنان كه تـولدش آيت بزرگ الهي بـود و جهان را دگرگـون ساخت، دوران كـودكيـش نيز همراه با نشانه هاي پيامبـري و آيات و معجزات فراوان بود.حليمه سعديه كه مـدت چهار سال افتخار شيـر دادن به آن حضـرت را داشت چنين مي گويد: «انه لايشبه الغلمـان و لايبك قط و لـم يسـيء خلقه و لـم يتنـاول بيسـاره و كـان يتناول بيمينه، فلما بلغ النطق لـم يمـس شيئا الا قال: بسـم الله» او با سايـر كـودكان شبـاهت نـداشت و هيچ وقت نمـي گريست. هرگز نديدم كه بد اخلاقـي كند و عصباني گردد. او غذا را بـا دست راست مـي خـورد و هـرگز بـا دست چپ تنـاول نمـي كـرد.هنگامي كه به مرز سخن گفتـن رسيد، دست به چيزي نمي زد، جز آن كه بسـم الله گـويد. اميرالمومنيـن علي عليه السلام مي فرمايد: «از آن وقت كه پيامبر از شير گرفته شد، خداوند بزرگ تريـن فرشتگانـش را همراه او نمود و قرينـش ساخت تا شبانه روز در خدمتـش باشد و راه كـردار نيك و اخلاق پسنديـده را به او بنمايانـد و از شـر و اخلاق ناپسند دور سازد.حضرت آن چنان شايستگـي داشت و با تربيت الهي قريـن شده بـود كه به اميرالمومنيـن عليه السلام فـرمـود: «ما هممت بشـيء مما كان اءهل الجاهليه يعملون به حتي اءكرمني الله برسالته» هرگز خـود را به آلودگي هاي اهل جاهليت آلـوده ننمودم تا آن گاه كه خداوند افتخار رسالت را به من بخشيد.و به راستـي چنيـن انسان وارسته و والايي شايستگـي دارد كه جهان را از آلـودگـي ها پـاك سازد و مـردم را به همان تـربيت الهي كه خـدايـش تربيت كرده بـود، تـربيت كنـد. «اءدبنـي ربـي فاءحسـن تاءديبـي» خـداوند مرا تربيت كرد و چه خـوب تربيتـم نمـود. در پـايان، قسمتـي از روايت بسيار جـالب امام صـادق عليه السلام را دربـاره جـد بزرگـوارش ـ صلـي الله عليه و آله و سلـم ـ يادآور مي شويم.در كتـاب شـريف كافـي(ج1، ص444) از امام صـادق عليه السلام، نقل شـده كه چنيـن فـرمـود: «... بزرگـي گنـاه مـردم و كـارهـــاي نـاپسنـدشـان، مـانع حلـم و عطـوفت و فضل الهي نبـود تـا آن كه محبوب ترين و گرامي ترين و عزيزترين رسولانش را يعني محمد بـن عبد الله ـ صلـي الله عليه و آله ـ را براي آنان برگزينـد; پيامبري كه زادگاهـش در خاندان عزت و اصلـش از دودمان كرم بود. هيچ نقص و عيبـي در حسبش نبـود و هيچ آلـودگـي و زشتـي، نسبـش را در بر نمـي گـرفت. صفـات بـرجسته و كاملـش نزد انـديشمنـدان و عالمان، شناخته شده بود.پيامبران پيشيـن در كتاب هاي آسماني خـود، به آمدن وجـود مقدسـش بشارت داده بـودند و دانشمنـدان، صفات نيكـو و برجسته اش را بـر زبان مـي راندند و حكيمان و انديشمنـدان به منـش هاي پسنـديـده اش ديده دوخته بودند.آن حضرت وجـود پاك و پاكيزه اي است كه هرگز آلوده نمي شـود. تنها جـوانمـرد از نسل هاشـم است كه در جهان، مثل و مانندي نـدارد و تنها فـرزنـد مكه است كه هيچ كـس به عظمت و مقـام والايـش نـائل نميآيد.حياء و پاكـدامنـي، او را پـوشانده و كرم و جـوانمردي، طبيعت و سـرشت جاودانه اش بود. به هيبت و عظمت و اخلاق والاي نبـوت آراسته بـود و به اوصاف وحـي و رسالت، سـرشته. هنگامـي كه مقـدرات حق، زمينه مساعدي براي حضرتـش فراهـم ساخت و حكـم استـوار خـداونـد دربـاره او، محقق گشت، در آن هنگام قضاي حتمـي خـداي عزوجل، او را به بـالاتـريـن درجه و بزرگ تـريـن مقـام بـالا بـرد.هر امتـي از امت هاي گذشته، بشارت آمدن حضرتـش را به امت پـس از خـود مي داد و پيوسته آن نور مقدس از صلب پدري به صلب پدري ديگر منتقل مي گشت. در ايـن مسير انتقالي، عنصر شريفـش را هيچ ناپاكي آلـوده نساخت و در ولادت شريفـش از زمان حضرت آدم تا پـدرش حضرت عبـدالله، هـرگز نكـاح غيـر اسلامـي ديـده نشـد.او در بهتريـن دودمان ها و گـرامـي تـريـن تيـره ها و شـريف تـريـن خاندان ها و مصون ترين رحم ها به دنيا آمد و در امين تريـن دامـن ها پرورش يافت.خـداي متعال او را برگزيد و پسنديد و براي خـود انتخابـش كرد و كليدهاي علـم و دانـش به او بخشيد و منابع سرشار حكمت را به او آمـوخت. او را رحمتـي بـراي بنـدگانـش بـرانگيخت و بهاري بـراي سرزمين هايش قرار داد.پيامبر خدا به آن چه ماءموريت داشت، خوب ابلاغ كرد و رسالت خويـش را به نحـو كامل انجام داد و در ايـن راه، كه بار سنگيـن رسالت را بر دوش مـي كشيـد، متحمل رنج هاي فراوان شـد و براي رضاي خـدا صبـر كرد و در راه او جهاد نمـود و امت خـويـش را نصيحت كـرد و آنان را به رستگاري و رهايـي فراخـواند و بر ذكر خـدا تشـويق و تحريض نمـود و راه هدايت را به آنان نشان داد و اساس برنامه هاي هدايت را براي بنـدگان خـدا روشـن ساخت و پرچـم هاي راهنمايـي و هـدايت را برافراشت تا پـس از او گمراه نشـونـد و همانا پيامبر نسبت به مردم بسيار شفيق و مهربان بـود.» در آيه 128 از سـوره توبه مي خوانيم: «لقد جائكم رسـول مـن اءنفسكم عزيز عليه ما عنتـم حريص عليكـم بالمومنين رووف رحيم».پيامبري از خـود شما و از ميان شما براي شما برگزيده شـده و به سـوي شما آمده است كه آن چه بر شما گران آيد بر او سخت مي گذرد، و او همـواره بـر سعادت و خـوشبختـي شمـا حــريص است و نسبت به مـومنـان، بسيار مهربان و با محبت مـي بـاشـد. فـرا رسيـدن ايـن بزرگ تريـن عيـد الهي را به مقام والاي فرزنـد گراميـش حضرت ولـي الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفـداء، و هـم چنيـن مقام معظم رهبـري و فـرد فـرد مسلمانان جهان بـويژه مـردم عزيز ايـران كه افتخار پيروي از آن وجـود مقـدس را با دل و جان دارند، تبريك و تهنيت عرض مي كنيم. اءسعد الله اءيامكـم جميعا فرا رسيدن سالروز ولادت پيشـواي ششـم مكتب مقـدسمان را به پيشگاه ولـي الله الاعظم عجل الله فـرجه، مقـام معظم رهبـري، ملت شـريف ايـــران و كليه پيـروان و شيعيانـش در سراسـر گيتـي تبـريك و تهنيت عرض نمـوده آرزومنديـم خـداونـد ما را مـوفق به پيروزي خالصانه از آن حضرت بنمايد. آمين يا رب العالمين.