محبت و رحمت صفحه 184

پیامبر و ائمه علیهم السلام راه به سوی خدا هستند. «إهدنا الصراط المستقیم» ؛ یعنی راه پیامبر و امیرالمؤمنین علیه السلام، صراط مستقیم، امام زمان علیه السلام است. اگر کسی در این مسیر قرار گرفت، به مقصد می رسد؛ ساقط نمی شود و ناقص نمی ماند.

وَمَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَی اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ.(1)

یعنی اگر کسی از خانه اش بیرون آمد، از بیت نفس و ظلمت و دنیا و خیالاتش بیرون آمد و به سوی خدا و رسولش هجرت کرد و در این راه از دنیا رفت، پاداش او بر خداست و هیچ ضایع نشده است. هجرت واقعی همین است.

در مسیر کمال

در عالم برزخ شما را کامل می کنند. در قیامت پرورش می دهند و کامل می کنند. در بهشت هم سیر و تکامل است. مگر خزانه و قدرت خدا تمام می شود که سیر کمال به انتها برسد؟ اگر کمال خداوند اندازه دارد، کمال مؤمن هم اندازه دارد و متوقف می شود. اما چون خدا بی نهایت است، کمال و علم و قدرتش بی نهایت است، کمال مؤمن هم اندازه و توقف ندارد. کمال پیامبر و امام هم اندازه ندارد، حتی در بهشت. در روایت آمده است که