محبت و رحمت صفحه 327

گفته شد، شهادت بدهند و نفر چهارمی برای شهادت نبود، آن سه نفر حد و تازیانه می خورند و تنبیه می شوند که چرا چیزی را گفتید که نمی توان ثابت کرد. آیا با این شرایط و خصوصیات چنین شهادتی عادتا امکان دارد؟ من گمان نمی کنم چنین شهادتی اتفاق بیفتد. تازه کسی که از روی کنجکاوی و تفتیش این صحنه را دیده باشد، عادل نیست و نمی تواند شهادت بدهد. اما برای قتل، دو نفر شاهد عادل کافی است. ببینید خداوند چقدر راه ها را بسته تا آبر و حفظ شود! افشا نشدن خیلی مهم است.

توبه،گریز از حدود الهی

پیامبر و امام هم اگر حدی جاری کرده اند، عموما مواردی بوده است که خود طرف آمده و اقرار کرده است. این هم از روی نفهمی طرف بوده است. نباید اقرار می کرد. شاید از جهنم می ترسیده است، ولی باید می دانست که وقتی که توبه کند پاک می شود؛ دیگر جهنم نیست، گناه خط می خورد. حتما مسأله را نمی دانسته است. روایات حد زنا را ببینید. امام علیه السلام هر چه می خواستند راهی برای او باز کنند تا حد نخورد، اصرار می ورزید و اقرار می کرد.

در روایتی آمده است که مردی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و گفت: یا امیرالمؤمنین، من زنا کرده ام. مرا پاک گردان؛ یعنی حد بزن. حضرت فرمودند: شاید عقل درست و حسابی نداشته ای و هر مرتبه بهانه ای برای او آوردند تا او را منصرف کنند. تا اینکه چهار مرتبه آمد و اقرار کرد و حد زنا بر او ثابت شد. در این هنگام حضرت امیر علیه السلام غضبناک شدند و