مباحثی در تاریخ و علوم قرآنی صفحه 28

خود، نقش خود ايفا كرده‌اند. «1» چنانكه بشارت حضرت عيسي (ع) به ظهور رسول خدا (ص) به صراحت ذكر شده است. «2» با اين قرائن آيا ممكن است كه رسول خدا (ص) قبل از بعثت، نسبت به وضعيت خود ناآشنا بوده و پس از برانگيخته شدن دچار اضطراب و ترديد شود؟ آن هم در شرايطي كه خداوند به هنگام بعثت حضرت موسي (ع) با اعلام: «يا مُوسي لا تَخَفْ إِنِّي لا يَخافُ لَدَيَّ الْمُرْسَلُونَ» «3» هرگونه خوف و ترسي را از وي زايل ساخت. علامه مجلسي در مقايسه‌اي كه بين شخصيت رسول خدا (ص) با حضرت عيسي (ع) به عمل آورده، مي‌نويسد: «اخبار فراواني وجود دارد كه از آنها اين نكته به دست مي‌آيد كه خداوند به هيچ يك از پيامبران كرامت، فضيلت و معجزه‌اي عطا نكرد مگر آنكه نظير آن را به رسول خدا (ص) نيز مرحمت فرمود. پس چگونه جايز است كه حضرت عيسي در گهواره به نبوت رسيده باشد. اما پيامبر (ص) تا سن چهل سالگي پيامبر نباشد؟» «4»

علامه طباطبايي در نقدي كه بر روايت بعثت وارد كرده است مي‌نويسد: «طبق اين روايات پايه تشخيص نبوت رسول خدا (ص) گواهي يك راهب نصراني- ورقه بن نوفل- است. اما اين مطلب چگونه قابل قبول است، حال آنكه خداوند درباره پيامبر فرموده است: «قُلْ إِنِّي عَلي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي» «5» يعني: بگو من از جانب پروردگار دليل آشكاري [همراه] دارم. آيا در سخنان ورقه چه حجّت روشني بود كه پيامبر (ص) براي آرامش خاطر به آن محتاج باشد؟

و باز در قرآن آمده است كه: «قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَي اللَّهِ عَلي بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي» «6» از اين آيه بصيرتي خدادادي براي رسول خدا (ص) و پيروان او معلوم

______________________________
(1)- قال علي (ع): «ما بعث اللّه من الانبياء الا اخذ عليه الميثاق لئن بعث اللّه محمدا و هو حي ليومننّ به و لينصرنّه و امره ان ياخذ الميثاق علي امته لئن بعث محمد و هم احياء ليومنن به و لينصرنّه» بنگريد به تفسير ابن كثير، 1/ 386
(2)- الصف، 6
(3)- النّمل، 10
(4)- بحار الانوار، 18/ 279
(5)- الانعام، 57
(6)- يوسف، 108