امام علی بن أبی طالب امیرالمؤمنین علیه السلام صفحه 6

غزوات

بنابه روایات، حضرت امیر (ع) در همه ی غزوات بجز غزوه ی تبوک حضور داشته است و علم حضرت رسول (ص) همواره به دست علی (ع) بوده است در غزوه ی تبوک خود حضرت رسول (ص) علی (ع) را برای سرپرستی خانواده در مدینه گذاشت و این امر موجب بروز این شایعه شد که حضرت رسول (ص) از مصاحبت علی (ع) خوشدل نیست. علی (ع) این شایعه را با آن حضرت در میان نهاد و آن حضرت سخن بسیار معروف خود را «اَما ترضی أَنْ تَکُونَ مِنّی بِمَنزِلَِْ هارُونَ مِنْ مُوسی اًّلاّ أنّه لا نبیّ بعدی»؛ آیا نمی خواهی که پایگاه تو نزد من مانند پایگاه هارون در برابر موسی باشد، جز آنکه پیامبری پس از من نخواهد بود» ادا فرمود.

اگر در احوال موسی (ع) و هارون (ع) مطالعه شود معلوم خواهد شد که هارون (ع) برادر و نزدیکترین شخص به موسی (ع) بوده است، پس با این مقایسه که حضرت رسول (ص) فرمودند، شکی نمی ماند که او علی (ع) را نزدیکترین شخص به خود می دانسته است و حتّی مقام او را با خود برابر می دانسته است و فقط نبوّت را که اختصاص به خودش داشته است استثنأ فرموده است.

شجاعت و رشادت آن حضرت در همه ی غزوات معروف است و کتب سیره و حدیث اهل سنّت مشحون از شرح دلاوریهای آن حضرت است. اگر به فهرست کشته شدگان مشرکان در جنگ بدر مراجعه شود، معلوم می گردد که در این جنگ هشت تن از هفتاد تن از مقتولان مشرکان به طور مسلّم به دست حضرت علی (ع) کشته

شده اند و این عدّه بجز کسانی هستند که در قتلشان اختلاف است که آیا به دست علی (ع) کشته شده اند یا کسان دیگر و بجز کسانی هستند که علی (ع) در قتل ایشان، با دیگران مشارکت داشته اند.

در جنگ احد هنگامی که عدّه ی زیادی از اصحاب حضرت رسول (ص) از دور ایشان گریختند، علی (ع) از جمله اشخاص معدودی بود که پای بیفشرد و خود را سپر آن حضرت به قتل رسیدند. از آن جمله عبدالله بن عبدالعزی بن عثمان بن عبدالدار معروف به طلحْ بن ابی طلحْ از طایفه ی بنی عبدالدار بود که لوای قریش به دست او بود و عبدالله بن حمید