ترجمه فارسی الغارات صفحه 149

سخن علی(علیه السلام)در باب شهادت خویش

ابو حمزه(1)از پدرش روایت کند که گفت:از علی(علیه السلام)شنیدم که می گفت:به خدا سوگند که این محاسن من از خون سرم رنگین می شود.

مازن(2)گوید:علی را دیدم که محاسن خود به دست گرفته بود و می گفت:به خدا سوگند که از خون سرم رنگین خواهد شد.آن شقی ترین مردم را که چنین خواهد کرد چه کسی از کارش بازداشته.

ثعلبه بن یزید حمّانی(3)گوید:علی(علیه السلام)را دیدم که برای مردم سخن می گفت.نزد پدرم آمدم و گفتم:آیا آنچه از سخن او شنیده ام حکایت از آن دارد که به زودی کشته خواهد شد؟ پدرم گفت:مگر چه می گفت؟گفتم:شنیدم که می گفت:سوگند به آنکه دانه را رویانید و جانداران را بیافرید که این محاسنم از خون سرم رنگین خواهد شد.پدرم گفت:من هم این سخن را شنیده ام.

1- ابو حمزه،شادروان محدث احتمال داده که ابو جمره باشد که نام او نصر بن عمران ضبعی است.او از راویان ثقه است از مردم بصره بود و در خراسان می زیست.یا ممکن است ابو حمزه عمران بن ابی عطاء واسطی باشد،معروف به القصاب.از راویان حدیث.رک الغارات ص 443.
2- ما زن بن حنظله.شیخ در رجال خود وی را از اصحاب علی(علیه السلام)شمرده است.
3- ثعلبه بن یزید حمّانی،صاحب شرطۀ علی(علیه السلام)بود و از شیعیان سخت دلبستۀ او.رک میزان الاعتدال 371/1.