: اهل بیت در آیه تطهیر صفحه 31

: نیکوکاران (محسنات) و غیر نیکوکاران .

این مطلب را نیز اضافه کنید که همین سوره سپس بیان کرده که پیامبرصلی الله علیه وآله مختار است تا نوبت هر کدام از ایشان را که بخواهد عقب اندازد و دیگری رانزد خود بخواند .

آنچه بیان شد با وضوح تمام می رساند که آن اهمیتی که موجب گشته دراین جا چنین موضعی اتخاذ شود برای خود پیامبرصلی الله علیه وآله و اهل بیت اوست ، از آن جهت که او پیامبر و فرستاده خداست و نیز امر و نهی زنان پیامبرصلی الله علیه وآله به خاطر خصوصیت و امتیاز ذاتی آنان نیست ، چرا که از این آیات به دست آمد که پیامبرصلی الله علیه وآله با آنان رفتاری بسیار عادی داشت .

هم چنین روشن گشت که خصوصیت پیامبرصلی الله علیه وآله از آن جهت که پیامبر ورسول خداست ، موجب می شود که حفظ پیامبرصلی الله علیه وآله حفظ رسالت باشد . برای همین است که خداوند سبحان مقرر فرموده که کیفر زنان پیامبرصلی الله علیه وآله درصورت مخالفت دو برابر کیفر دیگران و پاداش آنان در صورت موافقت دوبرابر اجر دیگران باشد ، به طوری که اگر آنان از همسری رسول خداصلی الله علیه وآله ، ازآن جهت که پیامبر است بیرون روند ، همان گونه که آیه تخییر دلالت داشت ، هم چون سایر زنان خواهند گشت . به همین دلیل خداوند متعال آن دو تن راکه نشان دادند که می خواهند از رسول خدا طلاق بگیرند تهدید کرد و آن گاه برای آن دو ، زن نوح و زن لوط و سرگذشت آنان را مثال آورد .

از سوی دیگر ، قرآن در موارد فراوانی به شیوه ای از زنان پیامبرصلی

الله علیه وآله سخن گفته که کاملا آشکار می شود که آنان از ارتکاب گناه به دور نبوده اند . دراین باره سوره های احزاب ، طلاق و تحریم را ملاحظه کنید . خداوند سبحان مخالفت های بزرگی را حکایت فرموده که از بعضی از آنان سرزده و در عین حال سر زدن گناهان بیش تری را در آینده از آنان رد نکرده است . هم چنان که یکی از آنان بدون دلیل معقول و مقبول در معرکه جنگ هایی فرورفت که در نتیجه آن خون هزاران نفر از مسلمانان ، بی گناه بر زمین ریخت . لیکن خداوند متعال در این آیه و از زبان پیامبرش در ده ها جای دیگر به شیوه ای کاملا متباین از اهل بیت سخن گفته است . خداوند سبحان روشن فرموده که آنان را از هر گناهی معصوم و از هر پلیدی یی پاکیزه گردانده است . چنان که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله هم به فرمان خداوند آنان را همتای قرآن ، کشتی نجات وریسمان محکم الهی خوانده است . این قبیل موارد ، فراوان و بیش از حدشمارش بوده با مراجعه به متون متواتر و مشهور به دست می آید .

اراده تشریعی

روشن است که اراده دو گونه است :

1 . اراده تکوینی و آن اراده ای است که به فعل خود مرید ، یعنی به تکوین ، تحقق و ایجاد آن تعلق می گیرد .

2 . اراده تشریعی و آن اراده ای است که به فعل دیگری تعلق می گیرد بدین اعتبار که وی آن را به اختیار خود انجام دهد .