: اهل بیت در آیه تطهیر صفحه 55

یکی از دانشمندان می گوید : آیا مراد از زدودن پلیدی از اهل بیت ، دورساختن پلیدی یا برداشتن آن است ؟ اگر فرض اول باشد ، در این صورت تمام زنان پیامبرصلی الله علیه وآله از حکم آیه خارج هستند; زیرا اگر همه نباشند دست کم بیش تر آنان پیش از اسلام در پلیدی بوده اند . و اگرفرض دوم باشد ، چاره ای نداریم جز این که بگوییم : پیامبرصلی الله علیه وآله از حکم این آیه خارج است; زیرا به اتفاق قاطبه امت اسلامی ، هیچ گونه پلیدی یی چه پیش از بعثت و چه پس ازآن در حضرت نبوده است . در حالی که رسول خداصلی الله علیه وآله به اتفاق همه مسلمانان و به طور قطع در حکم آن داخل است .

بنابراین نمی توان گفت که رسول خداصلی الله علیه وآله از حکم آن بیرون است . پس فرض اول ثابت و فرض دوم منتفی گشت و به طور قطع زنان پیامبرصلی الله علیه وآله ازحکم

بیرون شدند . (2) .

مناسب بود که این نویسنده این را هم بیفزاید که به گفته ابن عباس (3) بعضی از زنان پیامبرصلی الله علیه وآله ، مثل عایشه پس از نزول آیه چنان کینه علی را به دل داشت و آن چنان او را دشمن می داشت که هرگز حاضر نبود از علی به نیکی یاد کندو حال آن که رسول خداصلی الله علیه وآله همگان را به طور قاطع ، از بغض و کینه علی علیه السلام نهی فرموده بود . هم چنان که بر آن حضرت که امام زمان او بود و پیامبرصلی الله علیه وآله درباره وی فرموده بود : جنگ با تو ، جنگ با من است ، (4) خروج کرد و در اثرآن هزاران نفر از مسلمانان بی گناه کشته شدند و نیز با فرمان خداوند سبحان هم مخالفت کرد که دستور داده بود از خانه خود بیرون نرود . این جدای ازهم رای شدن او حفصه بر ضد پیامبرصلی الله علیه وآله بود . خداوند آن دو را فرمان داد که از این کار خود توبه کنند و این گونه خطاب به آنان فرمود : ان تتوبا الی الله فقد صغت قلوبکما . (5) .

و آن گاه زن نوح و زن لوط را برای شان مثال زد . همه اینها نشان می دهدکه او مورد نظر آیه نبوده ، چرا که اگر چنین بود خودش را از وقوع در این لغزش ها و مهالک نگه می داشت .

فلسفه رفتن زیر پارچه

امام عبد الحسین شرف الدین رحمه الله می گوید : « . . . آن گاه پارچه را روی خود وآنان کشید تا از دیگران مشخص شوند و هنگامی که از میان همه اهل خانه تنها اینان زیر

عبا رفتند و از سایر امت مشخص و جدا شدند ، آیه را به آنان ابلاغ کرد تا دیگری از اصحاب یا خاندان وی طمع مشارکت با آنان را در این حکم ننماید . در این هنگام که این پنج تن از دیگران جدا شده بودند ، آنان رامخاطب قرار داد و فرمود :

انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا . . . » (6) .

این گفته مرحوم شرف الدین کلام حق است که نه راه گریزی از آن هست و نه چاره ای جز پذیرش آن . اما سخن دهلوی معروف به تعصب کور درمخالفت با حق و صواب درست نیست که مطلب را وارونه کرده و کوشیده آن را مشوه و دگرگون سازد . آن جا که می گوید : «وقتی تخصیص به کساء دال بر این است که این افراد به حکم آیه اختصاص دارند ، این تخصیص [به کساء]را فایده آشکار دیگری نباشد ، اما این فایده در این جا عبارتند از دفع این گمان که این اشخاص از اهل بیت نیستند; زیرا مخاطب در این آیه فقط زنان پیامبرند . » (7) .