سیری در علوم قرآن صفحه 127

تلاوت:

قرآن كريم و ديگر كتب آسماني و اساسا هر نوع متن مذهبي علاوه بر قرائت يك نوع تلاوت دادند و بايد آنها را تلاوت كرد «تلاوت» از ماده تلي، يتلو است كه در لغت به دو معني آمده است: يكي پيروي و تبعيت كردن و ديگر خواندن يك متن از روي تدبر «1». وقتي گفته مي‌شود كه قرآن تلاوت كرد در واقع هر دو معني موردنظر است يعني قرآن را از روي تدبر خواند و از آن پيروي كرد بنابراين در «تلاوت» علاوه بر خواندن يك نوع عمل كردن هم هست و اگر هم عمل نباشد لا اقل انتظار و توقع آن موجود است.

براي همين است كه تلاوت مخصوص متون مذهبي و كتابهاي آسماني و آيات الهي است و به خواندن نامه و يا يك كتاب معمولي تلاوت گفته نمي‌شود.

يكي از وظايف مهم انبياء عليهم السلام «تلاوت آيات الهي» بود كه مي‌بايست سخنان خدا را با روشي كه مخصوص آنهاست به مردم ابلاغ مي‌كردند و مي‌خواندند و اين وظيفه كه همان وظيفه پيام‌رساني است موجب مواجه و رودرروئي پيامبران با مردم مي‌شد و عكس‌العملهاي مختلفي را سبب مي‌گرديد البته پيش از اين مرحله، خداوند خود آياتش را بر پيامبران تلاوت مي‌كرد و آنگاه آنها مأمور به تلاوت بر مردم مي‌شدند.