سیری در علوم قرآن صفحه 199

زيادي دارد ولي به خود مغرور است و به فقيران فخر مي‌فروشد و ديگري فقير است ولي اميدش به خداست ميان اين دو نفر سخناني رد و بدل مي‌شود و بالاخره آفت عظيمي بر باغ مرد ثروتمند مي‌افتد و محصول او نابود مي‌شود.

27- مثل باران و گياه:

وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ وَ كانَ اللَّهُ عَلي كُلِّ شَيْ‌ءٍ مُقْتَدِراً «1»

و براي آنها مثل بزن زندگي دنيا را مانند آبي كه آنرا از آسمان نازل كرديم پس گياه زمين با آن مخلوط شد پس آن خرد شد و بادها پراكنده‌اش ساخت و خدا بر هر چيزي تواناست.

زندگي دنيا به باراني تشبيه شده كه از آسمان بيايد و گياهان برويند آنگاه آن گياهان خشك و خرد شده و بوسيله باد پراكنده شوند. منظور اينستكه عاقبت زندگي دنيا همين است.

28- مثل افتادن از آسمان:

وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكانٍ سَحِيقٍ «2»

و كسي كه به خدا شريك قرار بدهد مانند اينستكه از آسمان افتاده پس پرنده او را ربوده است و يا اينكه باد او را در مكاني دوردست پراكنده ساخته است.

______________________________
(1)- سوره كهف، آيه 45.
(2)- سوره حج، آيه 31.