سیری در علوم قرآن صفحه 344

مي‌آورد.

در اين مورد مي‌توان آيه زير را شاهد آورد:

أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ وَ هَدَيْناهُ النَّجْدَيْنِ «1»

آيا به او دو چشم و يك زبان و دو لب نداديم و آيا او را به دو بلندي هدايت نكرديم؟

خداوند با دادن چشم و زبان و ساير اعضاء بدن همراه با عقل و قدرت تشخيص و ارزيابي آنچه كه از طريق همين اعضاء دريافت مي‌كند و سنجش آنها با يكديگر، انسان را در جهت راهيابي به سعادت و نجات، هدايت و كمك كرده است و انسان تنها حيوان متفكر و انديشمند است و مي‌تواند به استنتاجات عقلي و استنباطهاي فكري برسد و خير و صلاح را تشخيص بدهد.

3- هدايت تشريعي:

اين نوع هدايت را خداوند با ارسال رسل و انزال كتب براي بشر ارزاني داشته است خداوند پيامبران خود را همراه با برنامه و قانون و كتاب فرستاده و آنها راه سعادت را به بشر نشان داده‌اند و انسان‌ها را به آنچه كه خير و صلاح واقعي آنها در آن است، هدايت كرده است.

اين نوع هدايت در قرآن كريم به صورتهاي مختلفي ذكر شده است:

وَ اللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَ هُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ «2»

و خداوند حق را مي‌گويد و همو به راه هدايت مي‌كند.

______________________________
(1)- سوره بلد، آيه 10.
(2)- سوره احزاب، آيه 4.