سروش آسمانی سیری در مفاهیم قرآنی صفحه 410

باد به قرآن به درستی که قرآن شفاعت کننده ایست که شفاعتش را قبول می کنند و با هر که مجادله نماید و حجت بر او تمام کند تصدیقش می نمایند و هر که او را پیشوای خود گرداند او را به بهشت می رساند و هر که او را به پشت سراندازد و به آن عمل ننماید او را به سوی جهنم می راند.

راهنمایی است که به بهترین راه ها دلالت می کند، کتابی است که در آن تفصیل و بیان جمیع احکام است آن را ظاهری است و باطنی، ظاهرش احکام الهی و باطنش علوم نامتناهی است. ظاهرش خوش آیند و باطنش عمیق است، آن را نجوم و کواکب هست که بر احکام الهی دلیلند و بر آن نجوم دیگری هستند که مردم را به آن احکام می رسانند- یعنی ائمه معصومین علیهم السلام که علم قرآن نزد ایشان است- عجایب قرآن را احصاء نمی توان کرد و غرایب آن هرگز کهنه

نمی شود و در آن چراغ های هدایت افروخته است و انوار حکمت از آن ظاهر است. راهنمایی است به سوی آمرزش گناهان کسی را که از آن بیابد اوصاف آمرزش را پس باید هر کس دیده خود را در قرآن به جولان درآورده و دیده دل خود را برای مطالعه انوار آن بگشاید تا از هلاک نجات یابد و از ورطه های ضلالت خلاص شود، به درستی که تفکر نمودن موجب زندگانی دل های بیناست و در تاریکی های جهالت نور تفکر راه نماست پس نیکو خود را خلاص کنید و در فتنه ها خود را مگذارید.

و نیز فرمود:

قرآن هادی است در ضلالت، و بیان کننده است در کوری جهالت، و دست گیرنده است در لغزش ها، و نور است در ظلمت ها، و ظاهر کننده بدعت هاست و نگاه دارنده از مهالک است و در گمراهی ها راهنماست، و بیان کننده فتنه هاست، و رساننده است از دنیا و آخرت، و کمال دین شما در قرآن است و هیچ کس از آن عدول ننمود مگر به سوی آتش. «1»