- اشتیاق دیدار برادر و وارث غدیر 1
- تبلیغ غدیر 1
- ولادت 3
- شرافت خانوادگی 3
- زندگی نامه 3
- رحلت 4
- مادر 4
- مقام شفاعت 6
- فضائل 6
- مقام صبر 7
- صفت عالمه 8
- تدفین توسط ولی خدا 9
- شرافت و قداست محل دفن 10
- کریمه اهل بیت علیهم السلام 11
- صفت محدثه 13
- اشاره 13
- محدثه 13
- دوستی آل محمد علیهم السلام 14
- حدیث غدیر و منزلت 14
- قم مرکز شیعیان 15
- محبّان حضرت علی علیه السلام 15
- از زبان امام رضا علیه السلام 17
- زیارت 17
- ثواب زیارت 17
- از زبان امام صادق علیه السلام 17
- از زبان امام جواد علیه السلام 18
- متن زیارت نامه 18
- اهل قم ،اهل ولایت اهل البیت علیهم السلام 20
- وصف شهر قم از منظر اهل البیت علیهم السلام 20
- مقام شفاعت 20
- دختر امام،خواهر امام،عمه امام 20
- وجه تسمیه قم 20
- فرازهایی از زیارت نامه 20
- خاک قم مقدس است 21
- رحمتهای خدا بر اهل فم 21
- عش آل محمد علیهم السلام 21
- سه در از درهای بهشت 21
- پنا ه ببرید به قم 22
- قم معدن علم وفضیلت 22
- اگر قم نبود دین گم میشد 22
- اشعار 23
- پیامک 27
مردمان شهر ساوه در زمان ما از شیعیان شیفته و موالیان پاک باخته خاندان عصمت و طهارت هستند، ولی در آن ایام از دشمنان سرسخت اهلبیت بودند. از این رو هنگامی که موکب حضرت معصومه علیها السلام و همراهانش به ساوه رسید، مردم ساوه به آن ها حمله ور شدند و جنگ سختی درگرفت و همه برادران و برادرزادگان حضرت معصومه علیها السلام به شهادت رسیدند.هنگامی که حضرت معصومه علیها السلام آن کانون مهر و صفا جسدهای غرفه به خون و پیکرهای قطعه قطعه شده 23 تن از عزیزان خود را نقش بر زمین دید، به شدت محزون شد و در اثر این مصائب جانکاه به شدت بیمار گردید.(2)
اهالی قم از روز نخست با محبت خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام خو گرفته بودند و اسلام را از اول همراه با ولایت امیرمؤمنان علیه السلام پذیرفته بودند و هرگز در برابر غاصبان فدک خضوع نکرده بودند، هنگامی که از این فاجعه دلخراش آگاه شدند، به ساوه رفتند و حضرت معصومه علیها السلام را با احترام تمام به قم آوردند.
بر اساس تاریخی که ما برگزیدیم، روز 23 ربیع الاول 201 ه . کجاوه حامل حضرت معصومه علیها السلام در میان استقبال پرشور مردم قم وارد این سرزمین شد.
موسی بن خزرج بزرگ اشعری های قم، شخصاً زمام ناقه را به دوش می کشید و عده فراوانی پیاده و سواره گرداگرد کجاوه در حرکت بودند، تا در محلی که امروز میدان میر نامیده می شود، ناقه حامل آن حضرت زانو به زمین زد، و این افتخار بزرگ نصیب موسی بن خزرج شد که هفده روز میزبان کریمه اهلبیت باشد.