معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 101

تعالی «مِنْ أَجْلِ ذلِكَ» و وقف در روی هر دو كلمه، بر سبیل بدل صحیح خواهد بود به این معنی كه وقف در كلمه اول، وصل كلمه دوم به ما بعد را ایجاب می‌كند و در صورتی كه بخواهد در كلمه دوم وقف كند ایجاب می‌كند اولی را به دومی وصل نماید و وقف كردن در هر دو آنها جایز نیست.

*** قسم نهم: وقف قبیح‌

اشاره

تعریف وقف قبیح، و بیان مثالهای آن، در بیان اقسام وقف گذشت و از مثالهایش در پایان آیات وقف در كلمه- «هوی»- در آیه اوّل سوره نجم/ 53، «وَ النَّجْمِ إِذا هَوی» می‌باشد. زیرا بین قسم و بین جواب قسم فاصله‌ای خواهد افتاد.

و وقف بر (فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ) آیه 4 سوره ماعون/ 107 نیز، وقف قبیح می‌باشد به این جهت كه معنی فاسدی را به توهم می‌آورد و آن بیم دادن نمازگزاران با ویل است.

و وقف كردن در پایان آیه 151 صافات/ 37 (أَلا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَیَقُولُونَ) قبیح است چون ابتدا از (ولد اللّه) معنی فاسد را موجب می‌شود كه خدا از آن مبرا و منزه است.

طرفداران این نظر به حدیث ام سلمه دو پاسخ دارند: