معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 120

و مانند آیه دوم در «نفوسكم» وقف كند تا در معنی خللی پدید نیاید و مقصود و مراد آیه تغییر نیابد.

مختصر سخن اینكه، قول علمای وقف، كه وقف به این نحو جایز نیست، یا آنجا صحیح نمی‌باشد ... این معنی را دارد كه اینجا وقف اختیاری نمی‌باشد كه از ما بعدش بشود ابتدا كرد. و صرف این مساله، به موقع ضرورت مانع از وقف نیست مثل غلبه عطسه، ولی بعد از آن باید همان قسمت با قسمت بعدی به نحوی كه پیشتر اشاره كردیم پیوند یابد.

مساله دوم: درباره وقفهای خلاف قاعده‌ای است كه جهتی جز جلب توجه شنوندگان ندارند

«نظیر اینكه» بعضی از مردم عمدا در لفظ «جناح» در آیه 158 سوره بقره «فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ» وقف می‌كنند، آنگاه از «عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما» ابتدا می‌كنند، و در لفظ «أَنْتَ» در آیه 286 سوره بقره، «وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْكافِرِینَ» وقف كرده، و از «مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْكافِرِینَ» آغاز می‌كنند، و در لفظ «یَحْلِفُونَ» در آیه 62 سوره نساء/ 4 «ثُمَّ جاؤُكَ یَحْلِفُونَ» وقف، و از «بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنا إِلَّا إِحْساناً وَ تَوْفِیقاً» ادامه می‌دهند، و در لفظ جلاله در آیه 3 سوره انعام/ 6 «وَ هُوَ اللَّهُ» وقف، و از «فِی السَّماواتِ وَ