- مقدمه مترجم 1
- شرح حال مختصری از شیخ محمود حصری 4
- نظر مرحوم حصری در خصوص قاریان قرآن كریم 10
- مؤلفات او: 11
- سفرهای او: 13
- مقدمه 15
- اهمیت علم وقف 16
- معنی ترتیل از بیان علی (ع) 17
- ائمه قرائت و این علم 19
- مثالهائی در این مورد 21
- مؤلفان این فن 23
- نامگذاری وقفها 27
- انواع وقف 30
- قسم دوم- وقف لازم 33
- قسم سوم- وقف تام 36
- اشاره 50
- قسم چهارم وقف كافی: 50
- ترجمه حدیث: 53
- قسمت پنجم وقف حسن: 58
- قسم ششم وقف صالح 63
- قسم هفتم وقف جایز 67
- قسم هشتم وقف معانقه یا وقف مراقبه: 69
- قسم نهم وقف قبیح، و خود انواعی دارد. 72
- نوع دوّم: 73
- *** نوع سوّم: 77
- و اما وقف اضطراری 82
- مذاهب «25» علما در وقف در انتهای آیات 87
- مذهب اول: 87
- مذهب دوم: 90
- مذهب سوم: 91
- مذهب چهارم: 92
- و اینك اقسام وقف و مثالهای آنها در پایان آیات كه تقدیم میشود: 95
- *** نوع دوم: وقف لازم 95
- نوع سوم: وقف تام: 96
- قسم پنجم: وقف حسن 97
- *** قسم چهارم: وقف كافی 97
- *** قسم ششم: وقف صالح 98
- قسم هفتم: وقف جایز 100
- *** قسم هشتم: وقف مراقبت 100
- *** قسم نهم: وقف قبیح 101
- اشاره 101
- جواب دوم: 102
- پاسخ اول: 102
- نظر دوم: 103
- نظر اول: 103
- نظر چهارم: 104
- ارجح مذاهب 104
- نظر سوم: 104
- ابتداء 112
- *** مسأله اوّل: گفتار پیشوایان وقف: 116
- یاد آوری مسائل مهمی در رابطه با وقف 116
- مساله دوم: درباره وقفهای خلاف قاعدهای است كه جهتی جز جلب توجه شنوندگان ندارند 120
- *** مسأله سوم: در طول فاصلهها، حكایات، جملههای معترضه و امثال آنها، و در موقع جمع كردن قرائتهای مختلف و قرائت به طور تحقیق و به طور ترتیل از چیزهایی اغماض میشود كه در غیر آنها اغماض نمیشود. 143
- *** مسأله چهارم: در قرآن كریم، وقفی كه به لحاظ شرعی واجب باشد، و قاری در ازای آن پاداش داشته باشد و اگر تركش كند مجازات شود، وجود ندارد. 146
- *** مسأله پنجم: 148
- مسأله ششم: در حكم وقف در مستثنی منه: 150
- *** مسأله هفتم «1» 156
- اشاره 159
- مسأله هشتم: حكم وقف در نعم، بلی و كلا است. 159
- «بلی» 164
- *** نوع اول: 165
- نوع دوم: 166
- نوع سوم: 167
- آیه اول: 168
- آیه دوم: 169
- آیه سوم: 171
- آیه چهارم: 172
- آیه پنجم: 173
- قول دوم: 176
- قول اول: 176
- آیه ششم: 177
- *** آیه هفتم: 178
- *** آیه هشتم: 179
- *** آیه نهم: 180
- *** آیه دهم: 181
- موارد هفت گانهای كه وقف كردن در آنها جایز نمی‌باشد و بیان اینكه مانع وقف چیست؟ 183
- *** آیه دوم: 184
- آیه سوم: 185
- *** آیه چهارم: 186
- آیه پنجم: 188
- *** آیه ششم: 188
- *** آیه هفتم: 189
- محلهای پنج گانهای كه در آنها هم وقف و هم وصل هر دو جایز هستند و وصل ارجحیت دارد 190
- آیه دوم: 191
- آیه سوم: 192
- آیه چهارم: 193
- آیه پنجم: 194
- كلا 202
- وقف در «ذلك»، «كذلك»، «هذا» 249
- محل اول: 250
- محل سوم: 252
- محل دوم: 252
- محل چهارم: 253
- مورد اول: 255
- وقف در «كذلك» 255
- *** مورد دوم 256
- مورد چهارم 258
- مورد سوم 258
- وقف در «هذا» 260
- معنی وقف، سكت و قطع 264
- سكت 264
- قطع 265
- ابن كثیر: 267
- خاتمه در بیان مذاهب قراء، در وقف و ابتدا 267
- عاصم و كسائی: 268
- ابو عمرو: 268
- حمزه: 268
- پایان 268
قرار گرفته در نظر بگیریم و قصد ابطال آن را داشته باشیم جواب «بلی» خواهد بود و اگر همزه و معنای آن و جمله‌ای را كه بعد از آن آمده در نظر بگیریم در این صورت كلام مثبت و جواب آن در جهت تصدیق مضمونش «نعم» خواهد بود.
وقتی همه آنچه را (بیان كردیم) فهمیدی بدان كه در خصوص قول خدای تعالی «شهدنا» دو قول وجود دارد:
قول اول:
این سخن قول فرشتگان است زیرا زمانی كه فرزندان حضرت آدم به ربوبیت حضرت حق تعالی اعتراف كردند خدای مهربان به ملائكه فرمودند: گواه باشید و آنها اظهار كردند «شهدنا» یعنی به اعتراف بنی آدم گواه شدیم.
بر این اساس نیكو خواهد بود در «بلی» وقف كنیم زیرا آخر سخن بنی آدم است و «شهدنا» حكایت سخن فرشتگان است.
قول دوم:
«شهدنا» تتمه كلام بنی آدم است و معنی آن چنین می‌باشد ما بر خود گواهیم كه پروردگار ما تو هستی و ما را پروردگار و معبودی غیر از تو نمی‌باشد. بر این مبنا وقف در «بلی» خوب نخواهد بود زیرا جدا شدن قسمتی از گفته، از قسمت دیگرش صحیح نیست.
و این قول راجح است به جهت اینكه متبادر «به ذهن» از نظم «كلام الهی» این است كه «بَلی شَهِدْنا» هر دو سخن بنی آدم