معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 185

در صورتی كه به معنی غیر باطل باشد «صفت موسسه» است. و ممكن است نصب «حقا» بنابراین باشد كه «مصدر یا مفعول مطلق» است از جمله محذوف «حق حقا». بیان آلوسی تمام شد.

و بنابر وجه دومی كه آلوسی ذكر كرده كه ممكن است وعدا مصدر جمله، محذوف «وعد ذلك وعدا» باشد وقف در «بلی» جایز خواهد بود زیرا در این صورت «وعد ذلك وعدا»- جمله مستقلی خواهد شد و تعلق لفظی به ما قبل خود نخواهد داشت گرچه در معنی تعلق دارد.

بنابراین روا نخواهد بود این مورد به مواردی اضافه شود كه وقف در آنها جایز نمی‌باشد بلكه باید آن را از مواردی به شمار آورد كه وقف كردن در آن جایز می‌باشد. و ارجح این است كه در محل یاد شده نباید وقف كرد و خدا به حقیقت مسأله داناتر می‌باشد.

آیه سوم:

«وَ قالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لا تَأْتِینَا السَّاعَةُ قُلْ بَلی وَ رَبِّی لَتَأْتِیَنَّكُمْ» 3 سباء/ 43 قول خدای تعالی- بلی- در آیه فوق ردّ سخن منكرین روز قیامت است و اثبات آنچه كفار آن را نفی كرده‌اند. زیرا- بلی- برای نقض نفی و ابطال آن وضع شده است. پس در این آیه- «بلی» قول كفار را نفی می‌كند كه می‌گویند- «لا تَأْتِینَا السَّاعَةُ» و آن را سخنی باطل می‌داند و آمدن روز رستاخیز را اثبات می‌نماید.

مثل این كه گفته شده امر بر این دائر است كه قیامت برپا شود