معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 186

لا غیر.

و قول خدای تعالی- و ربی لتأتینكم- تأكیدی نسبت به آمدن آنچه آنها منكر آن شده‌اند و اثبات آن با وجهی كاملتر و با بیانی روشن‌تر با آوردن قسم و لام و نون تأكید است. معالم الاهتداء إلی معرفة الوقف و الابتداء 198 آیه سوم: ..... ص : 197

وقف بر روی- بلی- روانخواهد بود زیرا جدا كردن مؤكد و مؤكد و مقسم به و مقسم علیه جایز نمی‌باشد.

*** آیه چهارم:

«بَلی قَدْ جاءَتْكَ آیاتِی فَكَذَّبْتَ بِها وَ اسْتَكْبَرْتَ وَ كُنْتَ مِنَ الْكافِرِینَ» 59/ زمر/ 39 پیشتر بیان شد كه «بلی» بعد از نفی می‌آید و آن را باطل و مطلب بعد از خود را ثابت می‌كند. و در هیچ یك از موارد سه گانه‌ای كه خدای تعالی از زبان كافر حكایت فرموده نفی وجود ندارد. ولی آنجا كه كافر اظهار می‌دارد:

«لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدانِی» اگر خدا مرا هدایت می‌كرد این معنی به ذهن می‌آید كه كافر هدایت حضرت باری تعالی را از خود نفی، و وانمود می‌كند كه خدا او را هدایت نكرده است».

چون كلمه «لو» وضع شده كه دلالت بر امتناع جواب به جهت امتناع شرط بنماید، پس در اینجا «لو» دلالت دارد كه كافر ممتنع