معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 190

محلهای پنج گانه‌ای كه در آنها هم وقف و هم وصل هر دو جایز هستند و وصل ارجحیت دارد

آیه اول:

«وَ إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ رَبِّ أَرِنِی كَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتی قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلی وَ لكِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبِی» آیه 260 سوره بقره بلی افاده، ابطال نفی كرده و ایمانی را كه نفی شده اثبات می‌كند بنابراین معنی چنین خواهد بود:

من ایمان آورده‌ام، ولكن حرف استدراك است و به این جهت وارد كلام می‌شود كه آنچه را به نظر می‌رسد وجود ندارد ثابت كند یا چیزی را كه به نظر می‌رسد وجود دارد نفی كند و تقدیر چنین می‌باشد:

«بلی من ایمان آورده‌ام و این سؤال را نكردم به این جهت كه شك دارم و در قدرت و غلبه و قهرت دچار تردید هستم بلكه از این بابت سؤال كردم كه دلم آرام گیرد و علم ناشی از مشاهده و عیان با علم