معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 21

مثال‌هائی در این مورد

و از مثالهای این مورد است گفته خدای تعالی در سوره یونس 10 آیه 65 «وَ لا یَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» اگر قاری بر روی كلمه «قولهم» وقف كند و سپس «فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً» را قرائت نماید- شنونده می‌فهمد كه آیه رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله را نهی می‌كند از محزون شدن به گفته‌های مشركین نسبت به آن حضرت كه به مقام منیع او نالایق و ناشایسته می‌باشد.

چنانكه می‌فهمد كه معنی «فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً» در آیه كریمه تعلیلی است بر نهی شدن آن حضرت از اندوهگین شدن- در برابر نسبت‌های ناروای مشركین به آن بزرگوار.

اما اگر قاری «قولهم» را به «فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً» وصل نماید در وهله اول به ذهن شنونده چنین خطور می‌كند كه «فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً» از گفته‌های مشركین است و این معنی باطل است پس لزوم وقف كردن بر «قولهم» حتمی می‌باشد با این قصد كه معنی صحیحی بدست آید و معنی فاسد و قبیح از بین برود.

بعضی از فضلا گفته‌اند:

در مواردی وقف مذهب اهل سنت را از مذهب معتزله مشخص می‌كند مثل وقف كردن بر روی كلمه «و یختار» در قول حضرت حق در آیه 68 سوره قصص/ 28 «وَ رَبُّكَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ یَخْتارُ» زیرا وقف