معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 50

قسم چهارم وقف كافی:

اشاره

وقف كافی، وقف روی كلمه‌ای است كه جمله بعدش به آن كلمه و به ما قبل آن تعلق لفظی ندارد ولی با آن و یا با جمله ما قبل خود از حیث معنی مربوط می‌باشد. این وقف در پایان آیات، در وسط آنها قرار می‌گیرد. و از مثالهای این گونه وقف در پایان آیات، وقف در كلمه «لا یعقلون» در آیه «إِنَّ الَّذِینَ یُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ» (حجرات/ 49 آیه 4) است.

و چگونه این وقف در آنجا وقف كافی است؟ به این دلیل كه آیه/ 5 آن این آیه است:

«وَ لَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّی تَخْرُجَ إِلَیْهِمْ لَكانَ خَیْراً لَهُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ» و به ما قبل به لحاظ لفظ ربطی ندارد با این اعتبار كه جمله مستانفه است ولی به جهت معنی با آیه ما قبل خود ارتباط دارد زیرا همه آیات در صدد