معالم الاهتداء الی معرفه الوقف و الابتداء صفحه 91

است برگردد و آن را به مابعدش وصل كند تا تو هم معنی فاسد را از بین برده و به معنی مراد اشاره كند.

و اما اگر وقف در پایان آیه معنی فاسدی را ایهام كند مثل وقف در- فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ، در این صورت وقف جایز نیست بلكه باید به ما بعدش وصل شود تا تو هم معنی فاسد از بین رفته و در بیان معنی مقصود تسریع شود.

مذهب سوم:

جایز بودن سكت در پایان آیات، بدون نفس كشیدن بنابر جواز سكت در پایان آیات، به طور مطلق است چه آن روایت صحیح باشد یا نباشد به قصد بیان یعنی بیان كلماتی كه در پایان آیات قرار گرفته‌اند.

مستند این مذهب چیزی است كه آن را ابو عمرو دانی در كتابش، المكتفی فی الوقف و الابتداء یادآوری كرده است، او گفته است: فارس بن احمد مقری به ما روایت كرد، گفت: جعفر بن محمد دقان به ما روایت كرد، گفت: عمر بن یوسف به ما روایت كرد، گفت حسین بن شیرك به ما روایت كرد، گفت: ابو حمدون به ما روایت كرد، گفت:

یزیدی، از ابی عمرو بن علاء البصری به ما روایت كرد كه وی در پایان هر آیه سكت می‌كرد و می‌گفت: سكت كردن در آخر آیه برای من محبوب‌تر است ... انتهی.

پیروان این مذهب، وقف در حدیث ام سلمه را به معنی سكت