مرزهای اعجاز صفحه 147

فرضا قبول کنیم که انس و الفت مسلمانان با قرآن آنان را از معارضه بازداشته است، ولی از میان ملل جهان تنها مسلمانان هستند که

با قرآن انس و الفت گرفته اند و هر روز از روی میل و اشتیاق آن را می خوانند و یا به تلاوت آن گوش می دهند، امّا چرا عرب های فصیح و بلیغ غیر مسلمان که با آن انس نگرفته اند از معارضه با آن انصراف حاصل نموده و به مقابله با آن برنخاسته اند تا مقابله آنها مورد پذیرش ملل غیر مسلمان گردد؟

8. تاریخ جمع آوری قرآن با اعجاز آن نمی سازد

تاریخ می گوید: موقعی که «ابو بکر» خواست آیات و سور متفرّق قرآن را گرد آورد، به عمر و زید بن ثابت دستور داد که درب مسجد پیامبر بنشینند و آنچه که دو نفر از صحابه پیامبر شهادت دادند که از قرآن است، بنویسند، این قطعه تاریخی حاکی است که قرآن کلام خارق العاده نیست، و اگر چنین بود خودش، معرف خود بود و در مقام تشخیص آیات قرآن از غیر آن، نیازی به گواهی دو نفر پیدا نمی کرد.

پاسخ: این اعتراض از جهاتی قابل قبول نیست:

اوّلا: قرآن از نظر بلاغت و اسلوب و روش، معجزه است، نه این که هر یک از مفردات و کلمات آن معجزه باشد- البته به فرض این که این قطعه تاریخی صحیح باشد- بنابراین چه بسا ممکن است در