مرزهای اعجاز صفحه 161

می کند که باید از کردار و رفتار و عقاید اولیای مقرب درگاه الهی سرمشق گرفت و از روش های نامطلوب گروه های سرکش و منحرف از جاده حق که بر اثر اعمال بد خود، مورد خشم خدا قرار گرفته اند، پرهیز نمود. آیا این حقایق که در ذهن ما موقع خواندن این قسمت از سوره «حمد» ترسیم می گردد از امور بی اهمیت است که نیازی به آن نباشد همچنان که نویسنده رساله تصور کرده است؟!

معارضه با سوره «کوثر»

اشاره

نویسنده رساله در صدد معارضه با سوره «کوثر» بر آمده و به عنوان مقابله، جمله هایی را که از نظر شما می گذرانیم به هم بافته و به «اصطلاح» سر هم کرده است:

«انا أعطیناک الجواهر،

فصل لربّک و جاهر و لا تعتمد قول ساحر».

«ما به تو جواهر دادیم. به درگاه پروردگارت نماز بگزار و صدای خود را بلند کن و بر سخن جادوگر اعتماد مکن».

درست دقت کنید که چگونه این نویسنده تنها به تغییر برخی از الفاظ قناعت کرده و در نظم و ترکیب، از قرآن تقلید نموده و تصور کرده که با این شاهکار! با قرآن معارضه نموده است. تازه خود او هم مبتکر این معارضه نیست بلکه قسمتی از آن را از «مسیلمه کذاب» گرفته است که او نیز در مقام معارضه با سوره «کوثر» جمله هایی را سر