مرزهای اعجاز صفحه 182

شواهدی از آیات بر دو نظر:

گواه بر نظر اوّل

از برخی از آیات استفاده می شود که مشرکان از پیامبر می خواستند که از خدا بخواهد که برای آنها عذاب بفرستد مانند:

1. «به یاد آر موقعی که گفتند: پروردگارا! اگر (آنچه که محمد می گوید) همان آیین حق از جانب تو است سنگی از آسمان برای ما فرو ریز، یا عذابی دردناک برای ما بفرست.

خدا مادامی که تو در میان آنها هستی آنان را عذاب نمی کند و مادامی که آنان استغفار نموده (و راه ندامت پیش بگیرند) عذاب الهی آنها را فرا نمی گیرد». «1»

2. «آیا مانعی دارد که عذاب خدا شب و یا روز دامن شما را بگیرد؟ پس گناهکاران چرا عجله می نمایند». «2»

از این آیه استفاده می شود که افراد گناهکار از پیامبر می خواستند که عذاب الهی برای اثبات راستگویی (اعجاز) نازل

______________________________
(1). وَ إِذْ قالُوا اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَهً مِنَ السَّماءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ أَلِیمٍ* وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ (انفال: 32- 33).
(2). قُلْ

أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَتاکُمْ عَذابُهُ بَیاتاً أَوْ نَهاراً ما ذا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ (یونس: 50).