مرزهای اعجاز صفحه 20

او کم نمی کند، محال و ممتنع است.

و یا خواهان راهنمایی او می باشد ولی بر این کار توانایی ندارد، و نتیجه این فرض عجز و ناتوانی است که در حق خدای قادر و توانا، قابل تصور نیست.

بنابراین خداوند باید بشر را با بیان تکلیف و وظایف، به سوی کمال راهنمایی کند، و پر واضح و روشن است که تکالیف الهی را باید مبلّغی (پیامبر) از جنس بشر که از جانب او برانگیخته شده باشد بیان نماید تا بندگان را بر همه وظایف اعم از پنهان و آشکار، آگاه سازد. و حجت خدا را بر آنها تمام کند لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَهٍ وَ یَحْیی مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَهٍ.

پیامبران باید دارای معجزه باشند

بدیهی است نمایندگی از جانب خدا، از جمله مقامات ارزنده ای است که طبعا مدعیان زیادی پیدا می کند، و کسانی به هوس می افتند که خود را دارنده آن منصب معرفی نمایند، هر چند شایستگی آن را نداشته باشند و در نتیجه راستگو و دروغگو،

راهنما و گمراه کننده، با یکدیگر اشتباه می شوند و مردم در تشخیص «نبی» واقعی از «متنبی» دروغگو دچار حیرت می گردند. از این نظر پیامبران واقعی باید با دلیل و گواه روشنی مجهز شوند تا راستگویی و امین بودن آنان در تبلیغ از جانب خدا، مبرهن و ثابت گردد.