معجزه بزرگ: پژوهشی در علوم قرآنی صفحه 137

این آیه را قراءت كن:

وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَی الْمَدِینَةِ یَسْعی قالَ یا مُوسی إِنَّ الْمَلَأَ یَأْتَمِرُونَ بِكَ لِیَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّی لَكَ مِنَ النَّاصِحِینَ فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ «مردی (مؤمن) از دورترین نقاط شهر (مصر) آمد و گفت: ای موسی:

رجال دربار فرعون، درباره تو مشورت می‌كنند كه تو را به قتل رسانند، به زودی از شهر بگریز، و (بدان كه) من درباره تو بسیار مشفق و مهربانم، موسی از آن شهر با ترس و مراقبت بیرون رفت، گفت: بارالها! مرا از شر این قوم ستمكار رهایی بخش!» 58.

این سرگذشت با این ترتیب، هر لفظش حكایت از اندوه و حذر دارد و این مرد خیرخواه امین از دورترین نقاط شهر آمد، و تعبیر به «اقصی» نشانه دوستی بی‌شائبه و پاكیزه اوست، و واژه «یسعی» دلالت بر این دارد كه وی با سرعت و نگران و بیقرار وارد شهر شد، و «ملأ» بزرگان قوم بودند، كه برای قتل موسی (ع) به شور نشستند.

موسی (ع) به خیر خواهی آن مرد امین، پاسخ مثبت داد، در حالی كه انتظار بروز خطر داشت از شهر خارج شد در كلمه «یترقب» دقت كنید! او به اطراف خود از چپ و راست و از روبرو و از پشت سر، نگاه می‌كرد، مبادا كسی به سراغ او آید، «یترقب» بیانگر این حالت است و حكایت از كسی دارد كه با احتیاط و آرامش خاطر، مراقب خویش است پس «مترقب خائف» غیر از «مضطرب خائف» است، زیرا خائف مضطرب، نیكو از خود مراقبت نمی‌كند، و بدون حادثه بیم آور، می‌ترسد، و بر اثر ترس و وحشت به همان چیزی كه از آن می‌ترسید گرفتار می‌شود، و این لفظ از این معانی عالی خبر می‌دهد، و كلمات تصویر معانی مادّی و معنوی، ظاهری و باطنی است، و خدای سبحان سمیع و علیم است، حكیمی كه در كتاب روشنگرش را فرو فرستاد، كتابی كه باطل از هیچ سو، بدان راه ندارد.