معجزه بزرگ: پژوهشی در علوم قرآنی صفحه 215

بخاطر هدفی دیگر است كه جز با تكرار حاصل نمی شود.

موسی (ع) با بنی اسرائیل‌

داستان موسی (ع) در قرآن به دو بخش تقسیم می‌شود، بخش اوّل:

سرگذشت وی در مصر و پیكار و جدال او با فرعون می‌باشد، و ما گفتیم كه در این بخش تكراری جز برای نو آوری وجود ندارد، یعنی: هر كدام مكمل دیگری و یا مقدّمه برای آن است، و به هر حال در تكرار هدف و مقصودی در كار است.

امّا بخش دوّم: مربوط به دوران پس از مهاجرت به كوه «طور» و همراه شدن موسی با بنی اسرائیل و نجات آنان از چنگال فرعون و لشكریانش می باشد، در این قسمت «الواح» و «علم تورات» بر موسی (ع) نازل شد، و با خاطره تلخی از ضعف و تقلید كوركورانه بنی اسرائیل روبرو شد، همان طور كه قبل از پیكار با فرعون نظیر آن را از آنان دیده بود.

در ماجرای بنی اسرائیل با موسی (ع) وضع مردمی تشریح می‌شود كه دچار ضعف نفس شدند و تن به ذلّت و فرومایگی دادند و زندگی پست دنیا را برگزیده و آن را قرارگاه خود ساختند.

موسی (ع) آنان را به جانب طور برد و خداوند بر آنان مائده آسمانی فرستاد و ابر آسمانی را بر سرشان افكند تا آفتاب بیابان آنان را نسوزاند سپس نعمتها و معجزات پیاپی بر آنان نازل كرد، كه در اوائل سوره بقره به قسمتی از این ماجراها اشاره كرده و فرموده است:

«ای بنی اسرائیل یاد كنید از نعمتهایی كه بر شما ارزانی داشتم و شما را بر عالمیان برتری دادم». 126 و از روزی كه كسی به جای دیگری مجازات نبیند و هیچ شفاعت از كسی پذیرفته نیست، و فدا و عوض قبول نكنند، بر حذر باشید، و به یاد آرید هنگامی كه شما را از ستم فرعونیان رهایندیم، كه شما را به سختی شكنجه می‌دادند، به حدّی كه پسرانتان را كشته و زنانتان را (برای خدمت) زنده نگاه می‌داشتند، و این بلا و آزمایش بزرگی بود كه خدا شما را بدان می‌آزمود، زمانی كه برای نجات شما دریا را شكافتیم و فرعونیان را در آن