معجزه بزرگ: پژوهشی در علوم قرآنی صفحه 42

خود را گمراه ساخته است، نه دیگری را، و همیشه حق آشكار است و باطل پوچ.

پس تعجبی از دشمنان گمراه نیست، تعجب بسیار از كسانی است كه در طلب حقیقت بیراهه می‌روند و به روایات ساختگی و دروغ تكیه می‌كنند و لا حول و لا قوة الا باللّه.

جمع آوری قرآن در عهد عثمان یا «احرف سبع»

18 تمام قرآن در دوران ابو بكر و عمر جمع آوری شد، عمر آن را نزد «حفصه» به ودیعه گذاشت، تا محفوظ بماند، و به آن رجوع شود، نه برای تلاوت، زیرا تلاوت از زمان رسول خدا (ص) تا آن زمان ادامه داشت، و مردم آن را از زبان یكدیگر به سبك ترتیل، دریافت می‌نمودند. همان طوری كه از شخص پیامبر (ص) دریافت می‌كردند، زیرا هدف این بود كه متن قرآن و تلاوت آن در سینه‌های مؤمنان محفوظ بماند.

متن مكتوب قرآن فقط یكی است، بدون هیچ گونه تغییر، امّا از جهت قرائت مختلف است و گفته‌اند كه: قراءت متواتر مورد قبول نیست، مگر این كه بدون كم و زیاد مطابق با متن مكتوب باشد، و این شامل همه قرائتها می‌شود.

و در ابتدای نزول قرآن اجازه داده شد كه قرآن به هر هفت لهجه از زبان عرب از یمنی گرفته تا نزاری قراءت شود، زیرا رسول خدا (ص) به همه آنها آشنایی داشت، از اینرو «بخاری» نقل كرده است كه «قرآن به هفت لهجه نازل شده است كه شش لهجه آن نسخ شده، و یكی از آنها باقی مانده است».

و «مسلم» از «ابی بن كعب» روایت كرده است كه: «پیامبر اسلام (ص) در «اضاءة بنی غفار» (كه بركه كوچكی متعلق به آنان بود) به سر می‌برد، كه جبرئیل آمد و عرض كرد: خداوند فرمان می‌دهد كه قرآن را به یك لهجه بر امّت خود بخوان؛ حضرت فرمود: من از خداوند مسألت دارم كه از این امر درگذرد، و بر امّت من ببخشاید، زیرا آنان توان این امر را ندارند، جبرئیل بازگشت و گفت: خداوند فرمان می‌دهد كه قرآن را به دو لهجه بر امّت خود بخوان، حضرت باز طلب بخشش و گذشت نمود، و این كه امت از این امر عاجزند، برای مرتبه سوم جبرئیل آمد و گفت: خداوند دستور می‌دهد