معجزه بزرگ: پژوهشی در علوم قرآنی صفحه 495

سود خود اوست و هر كه گمراه شد به ضرر خود اوست و هیچ كس بار دیگری را به دوش بر نمی دارد و ما تا رسولی برای قومی نفرستیم آنان را عذاب نمی كنیم» 60 و باز می‌فرماید:

وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلی كَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلًا یَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ كِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِكَ یَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلًا وَ مَنْ كانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبِیلًا «بدرستی كه ما بنی آدم را گرامی داشتیم و ایشان را در خشكی به چهار پایان و در دریا به كشتیها سوار نمودیم، و از طعامهای پاكیزه روزی دادیم و ایشان را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری نمایانی دادیم، روزی كه هر گروه از مردم را با پیشوایانشان فرا می‌خوانیم، پس هر كه نامه عملش به دست راستش داده شود، آن گروه نامه را می‌خوانند و به اندازه رشته میان هسته خرما به آنان ستم نمی شود، و هر كه در این دنیا كور از حق باشد، در آخرت نیز كور و گمراه‌تر است.» 61

و در سوره حاقه پس از توصیف قیامت می‌فرماید:

یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفی مِنْكُمْ خافِیَةٌ فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِیَهْ إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسابِیَهْ فَهُوَ فِی عِیشَةٍ راضِیَةٍ فِی جَنَّةٍ عالِیَةٍ قُطُوفُها دانِیَةٌ كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخالِیَةِ وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ فَیَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ كِتابِیَهْ وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِیَهْ یا لَیْتَها كانَتِ الْقاضِیَةَ ما أَغْنی عَنِّی مالِیَهْ هَلَكَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ «در آن روز شما برای محاسبه حاضر می‌شوید و هیچ سرّی از اسرار شما پنهان نمی ماند، پس آن كه نامه عملش به دست راستش داده شود با شادی به اهل محشر می‌گوید: كتاب مرا بخوانید من می‌دانستم كه به حساب خود خواهم رسید، پس او در زندگی پسندیده باشد، در بهشتی بلند مرتبه كه میوه‌های آن در دسترس است (به ایشان گفته شود) بخورید و بیاشامید گوارا باد بر شما بخاطر اعمالی كه در گذشته به پیش فرستادید، و هر كه نامه عملش به دست چپش داده شود، گوید: ای كاش نامه‌ام را به من نمی دادند و من حساب خود را نمی دانستم.