آیین بندگی در کلام علوی صفحه 34

1- سوره بقره آیه ی 180.

2- المسترشد فی إمامه ص 575، وسائل الشیعه ج 19 ص 259 حدیث 24546.

«کسی که بدون وصیت این دنیای فانی را ترک کند، او به مرگ دوران جاهلیت از این دنیا وداع کرده است».

به این ترتیب، شایسته است انسان به انجام این امر مهم اهتمام ورزد و وصیت نماید.

و هم چنین از سفارش های رسول اکرم6 این است:

مَا ینْبَغِی لِامْرِئٍ مُسْلِمٍ أَنْ یبِیتَ لَیلَهً إِلَّا وَ وَصِیتُهُ تَحْتَ رَأْسِهِ؛(1)

برای انسان مسلمان شایسته است هنگامی که شبان گاهان سر به بالشت استراحت می گذارد و می خوابد، وصیتش در زیر سرش باشد.

که این کلام رسول خدا(ص) به اهمیّت امر وصیت دلالت دارد.

زید شحّام می گوید: از امام صادق(ع) در باره ی وصیت پرسیدم، حضرت(ع) فرمودند:

هِی حَقٌّ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ؛

وصیت حق هر مسلمانی است .(2)

آثار وصیت

تشریع قانون وصیت برای حفظ اموال شخص و تکریم حقوق دیگران برای بعد مرگ اوست، و یکی از مهم ترین آثار وصیت این است که علاوه بر بستگان نزدیک - که هر کدام سهم معیّنی دارند - آن دسته از کسانی که نیاز مبرم به کمک های مالی دارند نیز می توانند از آن بهره مند شوند.