آیین بندگی در کلام علوی صفحه 62

1- بحار الانوار ج 85 ص 20 حدیث 10، مستدرک الوسائل ج 4 ص 165 حدیث 4387.

2- . سوره ی نمل آیه ی 30

3- . سوره ی نحل آیه ی 53.

و هر نعمتی که دارید از خداست.

پنجمین نور درخشان آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر(ع) فرموده اند:

إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَرَادَ أَنْ یقْرَأَ أَوْ یعْمَلَ عَمَلًا فَیقُولُ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ فَإِنَّهُ تُبَارَکُ لَهُ فِیهِ؛(1)

همانا بنده ی خدا اگر بخواهد مطلبی را بخواند و یا کاری را انجام دهد بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بگوید، کارش به سبب نام مبارک حق

مبارک می شود.

اهمیّت نام خداوند در آغاز کارها

دین مبین اسلام در پرتو هدایتش، ادب دینی را در شروع کارها، ذکر نام خدای سبحان می داند، و وظیفه ی همه را معلوم نمود که اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز در این باره قولاً و فعلاً به این امر مهم، بسیار سفارش نموده اند، و ذکر نام مبارک حق را در آغاز هر کاری، لازم و ضروری دانسته اند که چند فراز از کلام گهربار آن ذوات مقدسه و نورانی را بیان می کنیم:

خاتم پیامبران رسول گرامی اسلام6 فرمودند:

کُلُّ أَمْرٍ ذِی بَالٍ لَا یذْکَرُ بِسْمِ اللهِ فِیهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛(2)

هر عملی که در شروعش با نام مبارک خالق هستی خداوندگار یکتا جل جلاله نباشد عملی نا فرجام است.

حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا7 می فرمایند: