معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 138

1- ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 10، ص6.

2- بلاذی، احمد بن یحیی، انساب الاشراف.

می دانی امروز فقط مرا از نماز خواندن در آن منع کردند؟ گفت: خیر. گفت: چرا؟. گفت: برای این که سنت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را تغییر دادی.

سپس عثمان برگشت و به علی علیه السلام خبر داد که آب را بر او بسته اند تا به فریادش برسد.

علی علیه السلام سه مشک پر از آب برای عثمان فرستاد اما به او نرسید! طلحه به علی علیه السلام گفت: تو را با عثمان چه کار؟ میان آن دو، سخنان تندی رد و بدل شد.((1)) امیر مؤمنان علیه السلام به همین اندازه بسنده نکرد بلکه دو فرزندش امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام را که از فرستادن آنها به میدانهای جنگ به شدت پرهیز داشت، تا نسل پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را حفظ کند، به کمک عثمان فرستاد و به آنها گفت: با شمشیرهایتان بروید و بر در خانه عثمان بایستید و نگذارید کسی به او برسد.((2))

عجیب این که همین طلحه که قاتل عثمان بود، بعدها در لشکری شمشیر می زد که خون خواهان عثمان بودند! و عجیب تر این که خون او را از امیر مؤمنان علیه السلام می خواستند!!

امام علی علیه السلام در این باره می فرماید:

«...وَ اللهِ مَا اسْتَعْجَلَ مُتَجَرِّداً لِلطَّلَبِ بِدَمِ عُثْمَانَ إِلَّا خَوْفاً مِنْ أَنْ یُطَالَبَ بِدَمِهِ لِأَنَّهُ مَظِنَّتُهُ وَ لَمْ یَکُنْ فی الْقَوْمِ أحْرَصُ عَلَیْهِ مِنْهُ فَأَرَادَ أَنْ یُغَالِطَ بِمَا أَجْلَبَ فِیهِ لِیَلْتَبِسَ الأَمْرُ وَ یَقَعَ الشَّکُّ...».

1- الامامهْ والسیاسهْ، ج1، ص 38.

2- همان.

به خدا قسم! طلحهْ بن عبیدالله، برای خونخواهی عثمان شورش نکرد، جز اینکه می ترسید خون عثمان، از او خواسته شود؛ زیرا او خود متهم به قتل عثمان است و از او حریص تر، در میان مردم، بر قتل عثمان یافت نمی شد. برای این که مردم را دچار تردید کند، دست به این گونه ادعاهای دروغین زد...((1))

همه حقیقت را می دانستند، که طلحه در کشتن عثمان از همه حریص تر بود. برای همین، مروان در جنگ جمل، او را هدف تیری قرار داد وکشت و بارها می گفت: من انتقام عثمان را گرفتم.((2))

امیر مؤمنان(ع) و عثمان

در پایان این فصل، به بررسی ارتباط امام علی علیه السلام و عثمان، و موضع آن حضرت در قبال عملکرد خلیفه سوم و دیدگاه امام علیه السلام درباره شخصیت و عملکرد عثمان می پردازیم.

امام در زمان عثمان، نقشی بر خلاف آنچه در دوران عمر داشت، پیش گرفته بود؛ زیرا عثمان، ارکان حکومت خود را از خانواده اموی برگزیده بود.

امام علیه السلام به خاطر مصالح اساسی اسلام، در دستگاه خلافت عمرحضور برجسته ای داشت و خلیفه نیز در پندگیری از نصایح و هدایت های او تردید نمی کرد. امام علیه السلام در شخصیت عمر، کسی را می دید که در برابر منافع و مصالح