معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 143

1- نهج البلاغه، خطبه 164.

2- رفتار شناسی امام علی علیه السلام در آیینه تاریخ، ص 55.

امام علیه السلام از این واقعیت آگاه بود که تأثیر پذیری عثمان، از خویشاوندانش، به ویژه مروان و معاویه، او را به انزوا کشانده است، پس به او فرمود:

سوگند به خدا که مروان، نه صلاح دین خود را می داند و نه مصلحت شخصی خود را می شناسد. قسم به خدا می بینم که او تو را آلوده میکند و آن گاه دستت را نخواهد گرفت و من پس از این برای سرزنش تو نخواهم آمد. تو شرف و افتخارات را از بین بردی.((1))

نائله، همسر عثمان، تحت تأثیر سخنان امام علیه السلام قرار گرفت و به او گفت: من سخنان علی را شنیدم، او با تو دشمنی نمی کند، تو از مروان پیروی میکنی و او تو را به هر کجا که می خواهد، می کشاند.((2))

مظلومیت امیرمؤمنان(ع)

هر چند امام علی علیه السلام پس از پیامبر - از وقتی که امام علی علیه السلام ، از حق الهی خود محروم شد و به گفته ی خودش، میراث او را به تاراج بردند - ((3)) مظلوم بود و برای مصالح اصولی اسلام از حق خود چشم پوشید و خار در چشم و استخوان در گلو، جام صبر را سر کشید((4)) امادر دو برهه زیر از دوران حکومتش، بیش از هر زمان، مورد ستم جاهلان و حیله گران غدّار قرار گرفت: