معاویه از دیدگاه امام علی علیه السلام( شخصیت و عملکرد) صفحه 162

1- همان، ص 89.

2- همان، ص 90-89.

3- همان، ص 90.

پاسخ سعد و قاص:

عمر بن خطاب، افرادی را وارد شورا کرد که خلافت برای آنان جایز بود. هیچ کس از ما بر خلافت شایسته نبود، مگر این که بر خلافت او اتفاق کنیم. اگر ما فضیلتی را دارا بودیم، علی علیه السلام نیز آن را دارا بود، ضمن آن که علی علیه السلام دارای فضایل بسیاری است که در ما نیست و اگر طلحه و زبیر در خانه خود می ماندند، بهتر بود. خدا ام المؤمنین را برای کاری که انجام داد، بیامرزد.((1))

ج) نامه ی معاویه به محمد بن مسلمه (فارس انصار):

معاویه ضمن دعوت از او، در پایان نامه می نویسد:

انصار - که قوم تو باشند - خدا را نافرمانی کرده و عثمان را خوار ساختند و خدا از تو و از آنان، در روز رستاخیز سؤال خواهد کرد.((2))

محمد نیز در پاسخ، انگیزه معاویه را از این نامه نگاری ها چنین بیان می کند:

تو جز دنیا، چیزی را نمی خواهی و جز هوی وهوس، از چیزی پیروی نمی کنی. پس از مرگ عثمان، از او دفاع می کنی (!) اما در حال حیات، او را خوار ساختی و یاریش نکردی.((3))

مجموع این نامه ها بیانگر این است که معاویه، جز بر هم زدن نظام و تحریک جامعه اسلامی و چهره های مطرح و صاحب نام بر ضد علی علیه السلام ، هدف